|
ထို႔ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ခန္႔အၾကာ ၁၃၃၅ ခုႏွစ္ (၁၉၇၂ ခုႏွစ္) တြင္ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ မဟာ၀ိသုဒၶါရံု
ပါဠိတကၠသိုလ္ေက်ာင္းတိုက္မွ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏ ၱသုမဂၤလာလကၤာရသည္ စတုတၳေျမာက္ တိပိဋကဓရ
သာသနာ့အာဇာနည္ အျဖစ္ ေပၚထြန္းခဲ့ပါသည္ ။ ထို႔ေနာက္ တစ္ ဖန္ ၁၀ ႏွစ္ခန္႔အၾကာ ၁၃၄၆ ခုႏွစ္
(၁၉၈၄ ခုႏွစ္) တြင္ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ မဟာ၀ိသုဒၶါရံု ပါဠိတကၠသိုလ္ေက်ာင္းတိုက္မွ ဘဒၵႏ ၱသီရိႏၵာဘိ၀ံသသည္
ပဥၥမေျမာက္ တိပိဋကဓရ သာသနာ့အာဇာ နည္ အျဖစ္ ေပၚထြန္းခဲ့ပါသည္ ။ ထို႔ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ခန္႔အၾကာ
၁၃၅၆ ခုႏွစ္ (၁၉၉၄ ခုႏွစ္) တြင္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕နယ္ မင္းကြန္းေတာင္ရိုး မိုးမိတ္ကုန္းေျမ တိပိဋကနိကာယ
ေက်ာင္းတိုက္မွ ဘဒၵႏၱ၀ါယာမိႏၵာဘိ၀ံသသည္ ဆ႒မေျမာက္ တိပိဋကဓရ သာသနာ့အာဇာနည္အျဖစ္
ေပၚထြန္းခဲ့ပါသည္ ။
၁၃၆၁ ခုႏွစ္ (၁၉၉၉ ခုႏွစ္) တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္ တိပိဋကေက်ာင္းေတာ္မွ
ဘဒၵႏ ၱသီလကၡႏၶာဘိ၀ံသႏွင့္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕နယ္ မင္းကြန္းေတာင္ရိုး မိုးမိတ္ကုန္းေျမ တိပိဋက နိကာယ
ေက်ာင္းတိုက္မွ အရွင္၀ံသပါလာလကၤာရ ႏွစ္ပါးတို႔သည္ ထူးထူးျခားျခား သတၱမ ေျမာက္ ၊ အ႒မေျမာက္
တိပိဋကဓရ သာသနာ့အာဇာနည္မ်ားအျဖစ္ ေပၚထြန္းခဲ့ပါသည္ ။
၁၃၆၂ ခုႏွစ္ (၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္) တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္ တိပိဋကေက်ာင္းေတာ္မွ
ဘဒၵႏ ၱဂႏၶမာလာလကၤာရသည္ န၀မေျမာက္ တိပိဋကဓရ သာသနာ့အာဇာနည္အျဖစ္ ေပၚထြန္းခဲ့ပါသည္ ။
၁၃၆၅ ခုႏွစ္ (၂၀၀၃ ခုႏွစ္) တြင္ ရန္ကုန္တိုင္း သဃၤန္းကၽြန္းၿမိဳ႕နယ္ စြန္းလြန္းဂူ၀ိပႆနာေက်ာင္း
တိုက္မွ ဘဒၵႏ ၱသုႏၵရသည္လည္းေကာင္း ၊ ဒဂံုၿမိဳ႕နယ္ တိပိဋကေက်ာင္းတိုက္မွ ဘဒၵႏ ၱကၠႏၵပါလသည္
လည္းေကာင္း ဒသမေျမာက္ႏွင့္ဧကာဒသမေျမာက္ တိပိဋကဓရ သာသနာ့အာဇာနည္မ်ားအျဖစ္
ထူးထူးျခားျခား ထြက္ေပၚခဲ့ပါသည္ ။
၁၃၇၁ ခုႏွစ္ (၂၀၁၀ ခုႏွစ္) (၆၂)ႀကိမ္ေျမာက္ တိပိဋကဓရ ၊ တိပိဋကေကာ၀ိဒ ေရြးခ်ယ္ေရး
စာေမးပြဲႀကီးတြင္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕ မဟာသုေဗာဓာရံုေက်ာင္းတိုက္မွ ဘဒၵႏ ၱအဘိဇာတာဘိ၀ံသသည္
ဒြါဒသမေျမာက္ တိပိဋကဓရ သာသနာ့အာဇာနည္အျဖစ္ ေပၚထြန္းလာပါသည္ ။ (၆၂) ႏွစ္တာကာလ
အတြင္း တိပိဋကဓရ ၊ တိပိဋကေကာ၀ိဒ သာသနာ့အာဇာနည္ ၁၂ ပါးသာ ေပၚထြန္းလာသည္ကို
ေလ့လာၾကည့္ရႈျခင္းအားျဖင့္ တိပိဋကဓရ ၊ တိပိဋကေကာ၀ိဒေရြးခ်ယ္ ေရးစာေမးပြဲႀကီး၏ ခက္ခဲနက္မႈ
ကို ခန္႔မွန္းနိုင္ၾကပါလိမ့္မည္ ။
ဘုရားေဟာ ပါဠိေတာ္ေတြ ၊ ၎တို႔၏ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ အ႒ကထာက်မ္းစာေတြ ၊ ၎တို႔၏
အဓိပၸာယ္ဖြင့္ ဋီကာက်မ္းစာေတြ အျပည့္အစံု ျမန္မာနိုင္ငံမွာသာတည္ရွိၿပီး ၎က်မ္း စာမ်ားကို ေလ့လာ
ၾကည့္ရႈသူ ၊ ခ်ပို႔ေပးသူ ၊ သင္ယူသူမ်ားသည္လည္း ျမန္မာနိုင္ငံမွာသာ တည္ရွိေပသည္ ။
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားသည့္အတိုင္း သီလ - သမာဓိ - ပညာ သိကၡာသံုးပါးကို အျပည့္အစံု
က်င့္ႀကံႀကိဳးကုတ္ အားထုတ္သည့္ ေယာဂီသူေတာ္စင္မ်ားသည္လည္း ျမန္မာနိုင္ငံမွာသာ အမ်ားအျပား
တည္ရွိေပသည္ ။
ဤကဲ့သို႔ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႀကီး အရွည္ခံ့၍ တည္တံ့နိုင္သည္မွာ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရ အမွဴးျပဳသည့္
ျပည္သူျပည္သားမ်ား၏ သဒၶါတရား ထက္သန္စြာ အားေပးခ်ီးေျမွာက္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္ ။
ျမန္မာနိုင္ငံဖြား ေရွးေရွးေသာ ဆရာေတာ္ႀကီး အဆက္ဆက္တို႔သည္ ဆရာစဥ္ဆက္ စာေပ
ပရိယတ္ေတြကို မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ ခ်ပို႔သင္ျပေပးၾကသည္ ။ လက္ဆင့္ကမ္းၿပီး
အေပးအယူထိန္းသိမ္းလာၾကသည္ ။
ပဋိပတၱိဘက္မွာလည္း ဆရာစဥ္ဆက္က်င့္ႀကံလာခဲ့ေသာ က်င့္စဥ္တရားမ်ားကို လက္ဆင့္ကမ္း
ေပး၍ မေပ်ာက္မပ်က္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္လာၾကသည္ ။ ကမၼ႒ာန္းတိုက္ တရားစခန္းေတြဖြင့္ၿပီး
သင္ျပေပးေနၾကသည္ ။ ဤကဲ့သို႔ေသာ အစဥ္အလာေကာင္းမ်ားကို မေပ်ာက္မပ်က္ေအာင္ ဆက္လက္ၿပီး
လက္ဆင့္ကမ္းအေပးအယူျပဳကာ ျမန္မာနိုင္ငံဖြား သားေကာင္းသမီးေကာင္း သူေတာ္ေကာင္းမ်ား
ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႀကီးကို အားေပးခ်ီးေျမွာက္နိုင္ၾကပါေစ ။ နိုင္ငံေတာ္အစိုးရမင္းမ်ားကလည္း ႏွစ္စဥ္
မပ်က္ဆက္လက္ၿပီး အားေပးခ်ီး ေျမွာက္နိုင္ၾကပါေစ ။
ျမန္မာနိုင္ငံမွာသာမက ကမၻာမွာပင္ ေက်ာ္ၾကားသည့္ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရား အားထုတ္
ပံုေလးကို အနည္းငယ္ေျပာပါမည္ ။
လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားဟာ ပါဠိေတာ္ (ဘုရားေဟာ) စာအုပ္ ၄၀ - ကို တစ္အုပ္ခ်င္း အကုန္
ၾကည့္ရႈပါသည္ ။ ထို႔ေနာက္ ပါဠိေတာ္အုပ္ေရ ၄၀ - ႏွင့္၎တို႔၏ အဖြင့္အ႒ကထာ အုပ္ေရ ၅၁ - အုပ္
တို႔ကို သူ႔ပါဠိေတာ္ႏွင့္သူ႔အ႒ကထာ တြဲတြဲၿပီး စာအုပ္ေရ (၄၀+၅၁= ၉၁) အုပ္ကို တစ္ေခါက္ၾကည့္ရႈပါ
သည္ ။ ထို႔ေနာက္ ၎ပါဠိေတာ္အုပ္ေရ ၄၀+အ႒ကထာ ၅၁+၎တို႔၏အဖြင့္ဋီကာ ၃၇-ေပါင္း ၁၂၈ -
အုပ္တို႔ကို ပါဠိ ၊ အ႒ကထာ ၊ ဋီကာ တြဲတြဲၿပီး တစ္ေခါက္ၾကည့္ပါသည္ ။ ၎ေနာက္ လယ္တီဆရာေတာ္
ဟာ တရားသေဘာေတြကို သေဘာေပါက္သြားပါေတာ့သည္ ။
လယ္တီဆရာေတာ္လိုပင္ ယခုတိပိဋကဓရ တိပိဋကေကာ၀ိဒစာေအာင္ အရွင္ျမတ္မ်ားသည္
လည္း ယခုရၿပီး ေအာင္ၿပီး စာေပတို႔သာ မေက်နပ္ေသးပဲ ဘုရားေဟာပါဠိေတာ္ေတြ အုပ္ ၄၀ - အားလံုး
၎အဖြင့္ အ႒ကထာေတြအားလံုး ၅၁ - အုပ္ ၊ ဋီကာအားလံုး ၃၇ - အုပ္ တို႔ကို အေခါက္ေခါက္ အခါခါ
ၾကည့္ရႈခ်ပို႔ၿပီး သာသနာေတာ္ျမတ္ႀကီးကို ခ်ီးေျမွာက္နိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းၿပီး ဆရာေတာ္၏
သေမၼာဒနီယ သာရဏီယဩ၀ါဒကထာကို နိဂံုး ကမၸတ္ အဆံုးသတ္အပ္ပါသတည္း ။ ။
| ၁၃၇၂ ခုႏွစ္ ၊ ကဆုန္လျပည့္ေက်ာ္ ၁၂ ရက္ ၊ တနဂၤေႏြေန႔ |
၉ - ၅ - ၂၀၁၀ ေၾကးမံုသတင္းစာမွ ကူးယူတင္ျပပါသည္ ။
|
.........................................................................................................................
