ရိုးရာဓေလ့မွ နတ္တို႔၏အေနအထား

ရိုးရာဓေလ့မွ နတ္တို႔၏အေနအထား                  ျမန္မာတို႔၏ ရိုးရာဓေလ့မွ နတ္ေတြႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရမည္ဆိုလွ်င္ ကုန္နိုင္ဖြယ္ မရွိပါ ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အတြင္း(၃၇) ၊ အျပင္(၃၇)မင္းအျပင္ ၊ ထိုအတြင္း,အျပင္တြင္ မပါ၀င္ေသးေသာ ရိုးရာနတ္ေတြလည္း အမ်ားအျပား က်န္ရွိ ေနေသးေသာေၾကာင့္ က်န္နတ္ မ်ားကို ေနာက္ထပ္အဖြဲ႔ သို႔မဟုတ္ အလယ္(၃၇)မင္း အုပ္စုတစ္စုဖြဲ႔ဦးမည္ဆိုလွ်င္ ေနာက္ထပ္ အုပ္စုတစ္စု ထပ္မံေပၚထြက္လာနိုင္ဖြယ္ရာ ရွိ၍ ထိုအုပ္စုႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး နတ္မ်ား၏ သမိုင္း ေၾကာင္းမ်ားကို အက်ယ္ေရးျပရန္ ေနရာမေပးနိုင္ပါ ။             သို႔ရာတြင္ အထက္(အညာ)ေဒသအရပ္တြင္ ေနထိုင္ၾကေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ျမန္မာ လူမ်ဳိးမ်ား၏ (ေယဘုယ်သေဘာအားျဖင့္) နတ္တို႔အေပၚတြင္ထားရွိေသာ စိတ္ေနစိတ္ထား မ်ားကို ဤေနရာတြင္ အနည္းငယ္တင္ျပလိုပါသည္ ။ အေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို အေျခခံၿပီးေရးသား တင္ျပထားေသာ စာေရးဆရာမႀကီး လူထုေဒၚအမာ၏ နတ္ေတြႏွင့္စပ္ၿပီး တင္ျပထားေသာ “ အေမ့သတိရတဲ့ ပြဲေတာင္ၿပံဳးအေတြ႔အႀကံဳ “  ေဆာင္းပါးမွ စိတ္၀င္စားစရာတစ္ခ်ဳိ႕ကို ေကာက္ႏႈတ္တင္ျပလိုပါသည္ ။ ေတာင္ၿပံဳးပြဲ အေတြ႔အႀကံဳႏွင့္ နတ္ကိုးကြယ္မႈဆိုင္ရာႏွင့္ ပတ္ သက္ေသာ မိသားစုအေတြ႔အႀကံဳေလးမ်ားမို႔ ဤေနရာတြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပထားျခင္းျဖစ္သည္ ။ ေစတနာျဖင့္ ေရးသားထားေသာ ဆရာမႀကီး၏ေဆာင္းပါးသည္ သူတို႔ေခတ္ ၊ သူတို႔ အခါက ေတာင္ၿပံဳးပြဲအေတြ႔အႀကံဳမ်ားကို ေပၚလြင္ထင္ရွားေအာင္ ေရးသားထားသည္ကို ေတြ႔ နိုင္သည္ ။              “ ေတာင္ၿပံဳးမွာ အရင္ကေတာ့ အရက္ဆိုင္က ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳးေရာင္းၾကရတာ ၊ ခုေတာ့ အထင္ကရအရက္ဆိုင္ႀကီးေတြအျပင္ ၊ အရက္ဆိုင္ေသးေသးေလးေတြပါ မေရမတြက္ နိုင္ေအာင္ ေပါမ်ားပါတယ္ ။ အရက္ဆိုင္အလတ္စားေတြရွိတယ္ ။ ေတာအရက္ဆိုင္ေတြရွိ တယ္ ။ ေထြးညိဳရတယ္ ၊ ဘီယာမ်ဳိးစံုရတယ္ ၊ မရတာ ဘာမွမရွိဘူး ။ ကၽြန္မတို႔သြားခဲ့တုန္းက နတ္ရုပ္ေတြစီတင္ထားတဲ့ နတ္ကေတာ္ေတြရဲ႕ ကနားငယ္ကေလးေတြဟာ (၁၀၀)(၉၀) ေလာက္ပဲ ရွိတာပါ ။ ဒါကိုမ်ားလွၿပီထင္ေနခဲ့တာ ။ ဒီႏွစ္ ေတာင္ၿပံဳးမွာ အဲဒီ နတ္ကေတာ္မ်ားရဲ႕ ဆိုင္ကနားအားလံုး (၂၈၅၀) ရွိပါသတဲ့ ။" ( လူထုေဒၚအမာ - အေမ့သတိရတဲ့ ပြဲေတာင္ၿပံဳး ။ ေရႊျမန္မာမဂၢဇင္း ၊ အမွတ္(၄) ၊ စကၤပူနိုင္ငံ ၊ ၂၀၀၃ ၊ ႏွာ-၂၂ )               စစ္မွန္ေသာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာ ထြန္းကားေနေသာ ျမန္မာနိုင္ငံမ်ဳိးမွာ ဤကဲ့သို႔ အဆီးအတားမရွိဘဲ ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနျခင္းအတြက္ ၀မ္းနည္းဖြယ္ေကာင္းလွသည္ ။ မွားယြင္း ေသာ နတ္ကိုးကြယ္မႈေတြအတြက္ ျပဳျပင္စရာေတြ ၊ တားျမစ္စရာေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီး ရွိ ေနပါ၏ ။ သို႔ေသာ္ ဤကဲ့သို႔ေသာကိစၥမ်ားကို ကိုယ္ပိုင္အသိတရား ၊ ကိုယ္ပိုင္အသိဥာဏ္တို႔ ျဖင့္ ျပဳျပင္သင့္သလား ၊ သို႔မဟုတ္ အေနာ္ရထာမင္းႀကီးတို႔ကဲ့သို႔ ကရုဏာ ၊ ေစတနာတို႔ႏွင့္ ယွဥ္လ်က္ မင္းအာဏာတို႔ျဖင့္ ျပဳျပင္သင့္သလားဆိုသည့္ အခ်က္ကိုသာ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားၾကဖို႔ပင္ ရွိေတာ့၏ ။ ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ ျဖဴစင္ေသာ သာသနာေတာ္ႀကီးကို ေစာင့္ေရွာက္ နိုင္ေသာ သာသနာျပဳပုဂၢိဳလ္မ်ား ေပၚထြန္းလာနိုင္ပါေစ ။            လူထုေဒၚအမာတို႔ မိသားစု၀င္အခ်ဳိ႕မွာလည္း ရိုးရာဓေလ့ထံုးစံကို မလြန္ဆန္နိုင္ၾက ေသး၍ နတ္မ်ားကို ပူေဇာ္ပသေနေသးသည္ကို ေတြ႔နိုင္သည္ ။ သို႔ေသာ္ အလြန္အကၽြံမျဖစ္ ၾကရေလေအာင္ သတိတရားႏွင့္ပူေဇာ္ပသနည္းမ်ဳိး ျဖစ္၍လည္းေကာင္း ၊ ပစၥဳပၸန္ , သံသရာ အျပစ္ကင္းလြတ္ေအာင္ ရိုးရာမပ်က္ရံုေလာက္သာ ျပဳလုပ္ေနေသာ ပူေဇာ္ပသနည္းမ်ဳိး ျဖစ္၍ လည္းေကာင္း ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္သံုးသပ္နိုင္ရန္ ဤေနရာတြင္ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပ လိုက္ပါသည္ ။            “ ဒီေနရာမွာ ကၽြန္မတို႔ နတ္ကိုးကြယ္ပံုကို နည္းနည္းေရးပါရေစ ။ ကၽြန္မတို႔ ငယ္ရြယ္ တဲ့ အဲဒီေခတ္တုန္းက အညာက ျမန္မာေတြဟာ အိမ္တြင္း မင္းမဟာဂီရိနတ္ကို ပူေဇာ္ပသ ၾကသူမ်ားပါတယ္ ။ အိမ္မွာ နတ္အုန္းဆြဲၾကတဲ့ အေလ့ရွိပါတယ္ ။ မဆြဲတဲ့လူက နည္းနည္းပါ ။ ကၽြန္မတို႔ အဘိုးအိမ္ ( အေမ့အေဖကေတာ့) အုန္းမဆြဲပါဘူး ။ ကၽြန္မတို႔အဘိုး ဦးေအာင္ၿဖိဳး က မႏၱေလးၿမိဳ႕မွာ ၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုးတစ္ဦးပါ……….။            အဲဒီအဘိုးက သားမရွိသမီးမရွိတဲ့ သူ႔အစ္မမုဆိုးမ ျဖစ္သြားတဲ့အခါ အစ္မကို ေစာင့္ ေရွာက္ဖို႔ အဘိုးတို႔ အိမ္ေထာင္က အစ္မနဲ႔လာၿပီး ေပါင္းေနရသတဲ့ ။ သူ႔အစ္မအိမ္က နတ္ အုန္းဆြဲပါတယ္ ။ အစ္မေယာက်္ားက ပတၱျမားေက်ာက္ကုန္သည္ကိုး ။ အဲဒီေတာ့ သူတို႔အိမ္ က အုန္းေတာ္ကို တျခားလူမ်ားနည္းတူ ရိုရိုေသေသ တခမ္းတနား ဆြဲတာပါပဲ ။ သူ႔အစ္မ အုန္းဆြဲၿပီးတဲ့ေန႔တစ္ေန႔မွာ ကိစၥတစ္ခုရွိလို႔ အစ္မအျပင္ခဏထြက္သြားေတာ့ ၊ အဘိုးက သူ႔ အစ္မကို လြယ္လြယ္ေျပာလို႔  ရခ်င္မွရမယ္ဆိုၿပီး သူ႔အစ္မ မရွိခိုက္ ခုတြင္ကဆြဲသြားတဲ့ အုန္း ေတာ္ကိုခ်ၿပီး သားသမီးေတြနဲ႔ခြဲစားပစ္လိုက္ၾကသတဲ့ ။            အစ္မျပန္လာေတာ့ သူ႔အုန္းေတာ္ကို ခြဲစားလို႔ သူ႔ေမာင္ကို ဒါေလာက္မိုက္ရမလားဆို ၿပီး အထပ္ထပ္အျပစ္တင္တယ္ ။ အရွင္ႀကီးကိုလည္း ေၾကာင့္လန္႔တၾကား အထပ္ထပ္ ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးတယ္ ။ ဒါေပမယ့္လည္း အုန္းေတာ့ထပ္ၿပီး မဆြဲရဲေတာ့ဘူး ။ ထပ္ဆြဲရင္ သူ႔ေမာင္က ထပ္ခြဲစားမွာ စိုးရတာကိုး ။ အဲဒီကတည္းကစၿပီး ကၽြန္မတို႔ေခတ္အထိ အုန္းဆြဲတဲ့ အေလ့မရွိေတာ့ဘူး ။             ဒါျဖင့္ နတ္ကိုတင္ေျမွာက္ပသမႈ ဘာဆိုဘာမွ မရွိေတာ့ဘူးလားလို႔ ေမးရင္ေတာ့ျဖင့္ ကၽြန္မတို႔အဘြား (ဦးေအာင္ၿဖိဳးရဲ႕ဇနီး) က မံုရြာအေနာက္ဘက္က လက္ေတာင္းႀကီးသူမို႔ သူ႔ မိဆိုင္ဖဆိုင္ဆိုၿပီး တေပါင္းလမွာ အေမႀကီးလို႔ေခၚတဲ့ အေမေရယဥ္နတ္ကို မုန္႔ျဖဴ ၊ မုန္႔နီ နဲ႔ တင္ပါတယ္ ။ တစ္ႏွစ္တစ္ႀကိမ္တင္ပါတယ္ ။ အဲဒီအေလ့ေတာ့ ယေန႔ထက္အထိ ကၽြန္မတို႔ အားလံုးကိုယ္စား အစ္မႀကီးေဒၚဦးက ဆက္လက္တာ၀န္ယူ တင္သေနပါေသးတယ္…။ "              အထက္ပါစကားရပ္မ်ားသည္ လူထုေဒၚအမာ၏ “ အေမ့သတိရတဲ့ပြဲ ေတာင္ၿပံဳး အေတြ႔အႀကံဳ “ ေဆာင္းပါးမွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္ ျဖစ္သည္ ။ အမွန္မွာမူ ေတာင္ၿပံဳးပြဲ အေတြ႔ အႀကံဳမွ် မဟုတ္ဘဲ ၊ ႏွစ္ဆယ္ရာစုေခတ္ေႏွာင္းပိုင္းႏွင့္လက္ရွိအညာေဒသရွိ လူအခ်ဳိ႕၏ နတ္ ကိုးကြယ္မႈဆိုင္ရာ ဓေလ့ထံုးစံမ်ားကိုလည္း ထင္ဟပ္ေပၚလြင္ေစသည္ ။ အညာေဒသရွိ တန္႔ ဆည္ၿမိဳ႕နယ္ ၊ ကန္႔ဘလူၿမိဳ႕နယ္မ်ားတစ္၀ိုက္ရွိ နတ္ကိုးကြယ္မႈကို ျပဳၾကရာတြင္ တစ္ေယာက္ က တစ္ရာရဲ႕ကိုယ္စား ၊ တစ္ေယာက္က တစ္ရြာရဲ႕ကိုယ္စားဆိုသလို ပူေဇာ္ပသျခင္းမ်ဳိးကို ျပဳ ေပးေနၾကသျဖင့္ နတ္ကိုးကြယ္မႈ အစဥ္အလာ လံုး၀မကင္းနိုင္ေသး၍ ကိုးကြယ္ၿမဲ ၊ ပူေဇာ္ပသ ၿမဲ ျပဳလုပ္ေနၾကရေသးေသာ္လည္း ၊ လြန္လြန္ကၽြံကၽြံ ၊ မွားမွားယြင္းယြင္းမ်ားျဖင့္ နတ္တို႔ကို အေၾကာက္တရားျဖင့္ ပူေဇာ္ပသေနရျခင္းမ်ဳိးေတြႏွင့္ႏႈိင္းစာလွ်င္ ေတာ္ေပေသးသည္ဟု ဆိုရ ေပေတာ့မည္ ။             အညာေဒသမွာလည္း အမွားၾကာ၍ အမွန္ျဖစ္ေနသည့္ အစြဲမွား ၊ အယူမွားမ်ား က်န္ ရွိေနပါေသးသည္ ။ ထိုအထဲမွ ထင္ရွားရာတစ္ခ်ဳိ႕ကိုတင္ျပရလွ်င္ အခ်ဳိ႕ေဒသမ်ားတြင္ သကၤန္း မ၀တ္မီ ရွင္ေလာင္းမ်ား(ကိုရင္၀တ္မည့္သူမ်ား) ကို နတ္နန္းအျဖစ္သတ္မွတ္ထားေသာ နတ္ မ်ား၏ ေနရာမ်ားသို႔သြားေရာက္ၿပီး ျပသေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္ ။ မဂၤလာမေဆာင္မီ သတို႔သား ၊ သတို႔သမီးေလာင္းမ်ားကို နတ္တို႔အား သြားေရာက္ျပသေနရဆဲ ျဖစ္သည့္ မိရိုးဖလာဓေလ့ထံုး စံမ်ားလည္း အခ်ဳိ႕အညာေဒသမ်ားတြင္ ရွိေနေသးသည္ ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လိုသူတို႔အတြက္ အေလ့အထအမွားမ်ားႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ သတိျပဳစရာ အခ်က္မ်ားပင္ ။ ဒီပဲ ယင္းနယ္မွာ မဂၤလာေဆာင္ၿပီး မၾကာခင္ကမွ ရန္ကုန္သို႔ျပန္လာေသာ ခင္ဦးသား ေမာင္ထြန္း ထြန္း၏ ေျပာျပခ်က္အရ သူတို႔မဂၤလာေဆာင္စဥ္က မဂၤလာမေဆာင္မီ တစ္ရက္အလိုမွာ ငွက္ေပ်ာဖီး အဖီးငါးဆယ္ ၊ အုန္းသီး အလံုးႏွစ္ဆယ္တို႔ျဖင့္ ရိုးရာနတ္တို႔ကို သြားေရာက္ျပသ ခဲ့ရေသးေၾကာင္း ေမာင္ထြန္းထြန္း ကိုယ္တိုင္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့၍ အံ့ၾသမႈမ်ား ျဖစ္ရပါ သည္ ။ ေယာကၡမျဖစ္သူမ်ားႏွင့္ သူ႔ဇနီးေခ်ာေလးတို႔၏ ဆႏၵကို မဆန္႔က်င္လို၍သာ ျပဳလုပ္ခဲ့ရ ေသာ္လည္း သူ၏စိတ္ထဲမွာမူ ဘာသာတရားအျမင္အရေရာ ၊ ေခတ္အျမင္အရပါ အဓိပၸာယ္မဲ့ လွ၍ ဤကဲ့သို႔ေသာ ယံုၾကည္မႈေတြအတြက္ စိတ္ပ်က္မိေၾကာင္း ဖြင့္ဟေျပာဆိုခဲ့ပါ၏ ။ မဟုတ္မရာကို အစြဲအလမ္းႀကီးေနၾကသူမ်ားအတြက္ သတိထားဖြယ္ေကာင္းလွသည္ ။              ဤပံုဤနည္းျဖင့္ ထိုထိုအရပ္ေဒသတို႔တြင္ တကယ္ထင္ရွားမရွိနိုင္ေတာ့ေသာ နတ္ မ်ားကို ထင္ရွားရွိသေယာင္ေယာင္ျပဳ၍ ကိုးကြယ္ပူေဇာ္ပသေနရျခင္းမ်ဳိးတို႔သည္ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္ျဖစ္သူမ်ားအတြက္ အဓိပၸာယ္မဲ့လွသည္ ။ ဤကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္ေနျခင္းမ်ဳိးေတြသည္ မသူေတာ္ တရားေတြကို ရွင္သန္ေနေအာင္ အားေပးအားေျမွာက္ျပဳေပးေနသလိုလည္း ျဖစ္ေန၍ ဥာဏ္ ႏွင့္စဥ္းစားဆင္ျခင္သင့္ၾကၿပီ ျဖစ္၏ ။ အကယ္၍သာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားသည္ နတ္တို႔အား တရားေတာ္ႏွင့္ေလ်ာ္ညီေသာ ပူေဇာ္ျခင္းမ်ဳိးျဖင့္ ပူေဇာ္လိုၾကပါလွ်င္ တရားမနာမီ (ပရိတ္တရားမနာမီ) နတ္တို႔ကို တရားနာဖိတ္ျခင္း ၊ ေမတၱာပို႔ျခင္း ၊ ကုသိုလ္အမွ်မ်ားကို အထူးေပးေ၀ျခင္းစသည္မ်ားကို စနစ္တက်ျပဳလုပ္သင့္ပါသည္ ။ ဤကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္ေပးျခင္း သည္သာ တရားႏွင့္လည္း အေၾကာင္းအက်ဳိးဆီေလ်ာ္ၿပီး ၊ တိုးတက္ေနေသာေခတ္ႏွင့္လည္း ေလ်ာ္ညီလွပါသည္ ။ အက်ဳိးတရားအေနႏွင့္ ျဖစ္ထြန္းလာနိုင္သည္မွာ နတ္ကိုးကြယ္မႈႏွင့္စပ္၍ တာ၀န္နည္းပါးျခင္း ၊ ဗုဒၶဘာသာတရားကို ျဖဴျဖဴစင္စင္ျဖင့္ ကိုးကြယ္နိုင္ျခင္း ၊ ဗုဒၶဘာသာတရားကို ကိုးကြယ္ျခင္းႏွင့္ နတ္မ်ားကို ကိုးကြယ္ျခင္းႏွစ္ခုတို႔အၾကား ေရာေထြး ယွက္တင္ မရွိေတာ့ျခင္း စေသာ အက်ဳိးတရားမ်ားကို ျဖစ္ထြန္းေစနိုင္ပါသည္ ။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ ေကာင္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္လိုသူတို႔အတြက္ အတုယူစရာ ၊ ဆင္ျခင္စဥ္းစားစရာအျဖစ္ တင္ျပ လိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္ ။ သတိတရား ၊ အသိတရားတို႔ႏွင့္ယွဥ္ေသာ သဒၶါတရားမ်ဳိးျဖင့္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္ႀကီးကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္နိုင္ၾကပါေစ ။                  ေဒါက္တာအရွင္ဓမၼပိယ(ပါေမာကၡ) (အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရ၀ါဒဗုဒၶသာသနာျပဳတကၠသိုလ္ ၊ ရန္ကုန္) ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ားႏွင့္နတ္ကိုးကြယ္မႈရွင္းတမ္း ...............................................................................................................