အ၀ိဇၨာဖံုးလႊမ္းေသာ အေမွာင္ေခတ္၏ျပယုဂ္မ်ား

အ၀ိဇၨာဖံုးလႊမ္းေသာ အေမွာင္ေခတ္၏ ျပယုဂ္မ်ား              လူတို႔သည္ အသိဥာဏ္မပြင့္ထြန္းေသးေသာ အေမွာင္ေခတ္ႀကီးကို ျဖတ္သန္းခဲ့ရ၏ ။ ထိုေခတ္ကမူ လူႏွင့္ေလာက၏ အျခင္းအရာမွန္သမွ်သည္ ေလာက၏အျပင္ဘက္ရွိ တန္ခိုးရွင္ မ်ားက ဖန္တီးျခင္းအျဖစ္ ယူဆယံုၾကည္ခဲ့ၾက၏ ။ သို႔အတြက္ အဆိုပါတန္ခိုးရွင္မ်ားအား ေၾကာက္ရြံ႕ထိတ္လန္႔စိတ္ျဖင့္ ကိုးကြယ္ခဲ့ၾက၏ ။           လူ႔ေလာကတြင္ သဘာ၀ေဘးအႏၱရာယ္မ်ားျဖစ္ေသာ မိုးေခါင္ျခင္း ၊ ေရႀကီးျခင္း ၊ မီးေလာင္ျခင္း ၊ ေျမၿပိဳျခင္း ၊ မီးေတာင္ေပါက္ကြဲျခင္း ၊ ငလ်င္လႈပ္ျခင္း ၊ ေတာ္လဲျခင္း ၊ ဥကၠာပ်ံ ျခင္း ၊ ေနၾကတ္ျခင္း ၊ လၾကတ္ျခင္း ၊ ေရာဂါျဖစ္ပြားျခင္း စသည္တို႔အျပင္ လူ၏ပေယာဂ ေၾကာင့္ျဖစ္ရေသာ စစ္ျဖစ္ျခင္း ၊ မင္းေျပာင္းမင္းလြဲျဖစ္ျခင္း ၊ တိုင္းျပည္ပ်က္ျခင္း ၊ ငတ္မြတ္ ေခါင္းပါးျခင္း စသည္တို႔သည္လည္း ျပင္ပမွ မျမင္ရေသာ တန္ခိုးရွင္တို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ရသည္ ဟူ၍ လည္းေကာင္း ၊ သာယာ၀ေျပာျခင္း ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း ၊ ေရာဂါဘယကင္းျခင္း ၊ မိုးေလ၀သ မွန္ျခင္း ၊ သီးႏွံအထြက္ေကာင္းျခင္း စသည္တို႔သည္ တန္ခိုးရွင္တို႔က မ,စ၍ ျဖစ္ရသည္ဟု လည္းေကာင္း ယံုၾကည္ၾကေလသည္ ။             ပညာရွိသုခမိန္ဆိုသူမ်ား ၊ နတ္ဆရာမ်ား ၊ ယဇ္ဘုန္းႀကီးမ်ား ၊ ေမွာ္ဆရာမ်ားသည္ မသိနားမလည္ေသာ လူေတြကို ေျခာက္လွန္႔ၿပီး ေခါင္းပံုျဖတ္စားၾက၏ ။ သူတို႔မစြမ္းနိုင္ေသာ ကိစၥႀကံဳလာလွ်င္ တန္ခိုးရွင္ႏွင့္ လွည့္ေျခာက္ၾက၏ ။ ကပ္ေရာဂါတစ္ခုက်ေရာက္လွ်င္ စုန္းကေ၀ေတြလုပ္သည္ဟု လႊဲခ်ၾက၏ ။ သူတို႔မေျဖရွင္းနိုင္လွ်င္ နတ္ေတြကို လက္ညိွဳးထိုးျပ ၾက၏ ။ ထိုနတ္ေတြ ၊ ကေ၀ေတြ ၊ စုန္းေတြကို မည္သူကသြားၿပီး ေမးျမန္းအတည္ျပဳနိုင္ပါမည္ နည္း ။             ဤနည္းအားျဖင့္ ကမၻာ့သမိုင္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ နတ္ကိုးကြယ္မႈႏွင့္ အထူးထူးေသာ ပူေဇာ္ပသမႈေတြ ေပၚထြန္းလာ၏ ။ အီဂ်စ္ ၊ ေဘဘီလံု ၊ အဆီးရီးယား ၊ ေကာလ္ဒီယား ၊ ဟစ္တိုက္ ၊ ကနန္း ၊ ဖိနိရွန္း ၊ အေမာ္ရိုက္ ၊ ဆူမားရီးယန္း ၊ အယ္လာမိုက္ ၊ ကာေသ့ ၊ ေရာမ ၊ ဂရိ ၊ မီးဒီး ၊ ပါရွန္ ၊ အာရိယာန္ စေသာ သမိုင္းဦးေခတ္လူမ်ဳိးမ်ားတြင္ အသီးသီးေသာ ကိုးကြယ္ရာနတ္မ်ားရွိ ၾကသည္ ။ ခရစ္ယာန္ဘာသာေပၚၿပီး အလယ္ေခတ္ဥေရာပတြင္လည္း မေကာင္းဆိုး၀ါးမ်ားကို ယံုၾကည္ၾကသည္ ။ အိႏၵိယနိုင္ငံတစ္ခုတည္းမွာပင္ နတ္ေပါင္း ၃၃ -ကုေဋ ရွိသည္ဟု အဆိုရွိေလ သည္ ။           အဆိုပါ နတ္ဘုရားမ်ား ေက်နပ္ေစရန္ လူကိုပင္သတ္၍ ပူေဇာ္ၾက၏ ။ တိရစၦာန္မ်ား ကား ေျပာဖို႔မလိုေတာ့ေပ ။ မေရတြက္နိုင္ေသာ တိရစၦာန္မ်ား၏ေသြးျဖင့္ ယဇ္ပူေဇာ္ၾက၏ ။ ျမတ္စြာဘုရား သက္ေတာ္ထင္ရွားရွိစဥ္က ေကာသလမင္းႀကီးသည္ ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ ေကာင္းေသာ အိမ္မက္မ်ား ျမင္မက္သျဖင့္ ျဗဟၼဏပုဏၰားမ်ားအား ေမးျမန္းရာ မ်ားျပားလွ ေသာ တိရစၦာန္မ်ားအားသတ္၍ ပူေဇာ္ရန္ တိုက္တြန္းၾကသည္ ။ သတ္ရန္ေလွာင္ထားေသာ တိရစၦာန္မ်ား၏ ေအာ္ဟစ္ညည္းညဴသံကိုၾကားရေသာ မိဖုရားႀကီးက ျမတ္စြာဘုရားထံ ေလွ်ာက္ထားရာမွ တရားေဟာျပေသာေၾကာင့္ တိရစၦာန္မ်ား အသက္ခ်မ္းသာရာ ရၾကေလ သည္ ။           ျမန္မာနိုင္ငံတြင္လည္း ပုဂံေခတ္မွစ၍ ၾကက္၀က္သတ္ၿပီး နတ္ပူေဇာ္ေသာ အေလ့ အထထြန္းကားခဲ့သျဖင့္ အေနာ္ရထာ ၊ က်န္စစ္သား ၊ ဘုရင့္ေနာင္ ၊ အေလာင္းမင္းတရား တို႔လက္ထက္တြင္ ပိတ္ပင္ခဲ့ရေလသည္ ။           ေရွးဖားရိုးေခတ္ အီဂ်စ္ျပည္တြင္ ဖားရိုးဘုရင္ေသလြန္လွ်င္ သူ၏ အေျခြအရံ မိဖုရား ေမာင္းမမ်ား ၊ ကၽြဲႏြားျမင္း စသည့္ သက္ရွိမ်ားႏွင့္ သက္မဲ့အသံုးအေဆာင္မ်ားကို တမလြန္ဘ၀ တြင္ အသံုးျပဳရန္အတြက္ ဘုရင့္အေလာင္းႏွင့္အတူ ပိရမစ္ေက်ာက္ဂူႀကီးအတြင္း ထည့္၍ ျမွဳပ္ႏွံၾကေလသည္ ။ ဤသည္တို႔ကား အသိမွားမႈ အ၀ိဇၨာဖံုးလႊမ္းေသာ အေမွာင္ေခတ္၏ ျပယုဂ္မ်ားပင္ ျဖစ္၏ ။    က်မ္းညႊန္း -              ဦးသန္းထြန္း (ေရႊဘို) ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစုႏွင့္ဗုဒၶတရားေတာ္ ...............................................................................................................