စရဏ သည္ အဘယ္နည္း

 

စရဏ ကို က်င့္ၾကံမည္ ဆိုေသာ္ စရဏ သည္ အဘယ္နည္း  ဆိုသည္ကို သိအပ္ပါသည္ ။ "  သီလ သမာဓိသည္  စရဏ မ်ဳိးတည္း ၊ ပညာသည္ ၀ိဇၨာမ်ဳိးတည္း ၊ ၀ိဇၨာ စရဏ ႏွစ္ပါး ျဖစ္၏ ။ ၀ိဇၨာ သည္ လူသတၱ၀ါ တို႔၌ မ်က္စိ ႏွင့္တူ၏ ။ စရဏ သည္ ေျခလက္ ႏွင့္ တူ၏ ။ ၀ိဇၨာ သည္ ငွက္တို႔၌ မ်က္စိ ႏွင့္ တူ၏ ။ စရဏ သည္ အေတာင္ ႏွင့္ တူ၏ ။ သီလ သမာဓိ ျပည္႔စံု၍ ၀ိဇၨာဥာဏ္ ခ်ဳိ႕တဲ့ ေသာ သူတို႔သည္ ေျခလက္အဂၤါျပည္႔စံု၍ မ်က္စိႏွစ္ဖက္ခ်ဳိ႕တဲ့ေသာ သူႏွင့္တူကုန္၏ ။ ၀ိဇၨာ ဥာဏ္ ႏွင့္ျပည္႕စံု၍  စရဏ တရားအားနည္းေသာသူတို႔သည္ မ်က္စိအဂၤါျပည္႔စံု၍ ေျခအဂၤါ လက္အဂၤါ ခ်ဳိ႕တဲ့ေသာ သူႏွင့္ တူကုန္၏ ။ ၀ိဇၨာ စရဏ ႏွစ္ပါး ႏွင့္ ျပည္႔စံုသူတို႔သည္ ေျခအဂၤါ လက္အဂၤါ မ်က္စိအဂၤါ အလံုးစံု ႏွင့္ျပည္႔စံုေသာ လူေကာင္းသူ ေကာင္းပကတိ ႏွင့္တူကုန္၏ ။ ၀ိဇၨာ စရဏ ႏွစ္ပါး ခ်ဳိ႕တဲ့ေသာ သူတို႔သည္ ေျခအဂၤါ လက္အဂၤါ မ်က္စိအဂၤါ ခ်ဳိ႕တဲ့၍ အသက္ရွိ သည္ဟူ၍ မေျပာစေလာက္ေသာ သူႏွင့္ တူကုန္၏ ။"                 "  ဤသာသနာေတာ္အတြင္း၌ ယခုရွိေနၾကကုန္ေသာသူ အေပါင္းတို႔တြင္ အၾကင္သူတို႔သည္ သီလ သမာဓိ ဟူေသာ စရဏ ႏွင့္ျပည္႔စံုၾကကုန္၏ ။ ရုပ္နာမ္ ခႏၶာ တို႔၌ ဥာဏ္က်က္စားျခင္း ဟူေသာ ၀ိဇၨာ မ်ဳိး မရွိၾကကုန္ ။ ထိုသူတို႔သည္ စရဏ တရား အားေကာင္းလွသည္႔အတြက္ ေနာက္ဘုရား သာသနာကို ေတြ႔ၾကံဳၾကကုန္ရာ၏ ။ ေတြ႔ၾကံဳၾကကုန္ေသာ္လည္း  ၀ိဇၨာ မ်ဳိး မရွိသည္႔ အတြက္ ေနာက္ ဘုရား တရားကို ၾကားနာေသာ္လည္း သစၥာဥာဏ္အလင္းမေပါက္နိုင္ၾကကုန္ ။ ငါတို႔ ဘုရားလက္ထက္၌ ကာဠဳဒါယီမေထရ္ ၊ ဥပနႏၵမေထရ္ ၊ ဆဗၺဂၢီရဟန္း ၊ ေကာသလမင္း  စသူတို႔ကဲ့သို႔တည္း ။ ထိုသူတို႔သည္ ဒါန သီလ စရဏ ႏွင့္ျပည္႔ စံုခဲ့ၾကသည္႔အတြက္  အသက္ထက္ဆံုး ျမတ္စြာဘုရား ႏွင့္ ေတြ႔ဆံု ေပါင္းဖက္ ၾကရကုန္၏ ။ ေရွးဘုရား သာသနာက ၀ိဇၨာ မ်ဳိး မပါခဲ့ သည္႔အတြက္ ငါတို႔ ဘုရား တရားေတာ္ကို အခါခါ ၾကားနာ ၾကရကုန္ေသာ္လည္း အသက္ထက္ဆံုး ကၽြဲပါးေစာင္းတီး ႏွင့္ ျပီးရွာၾက ကုန္၏ ။"               "  အၾကင္သူတို႔သည္ ရုပ္နာမ္ခႏၶာ တို႔၌ ဥာဏ္ က်က္စားျခင္း ဟူေသာ ၀ိဇၨာ မ်ဳိးႏွင့္ ျပည္႔စံုၾကကုန္၏ ။ ဒါနမႈ ၊ နိစၥသီလမႈ ၊ ဥေပါသထသီလမႈ ဟူေသာ စရဏတရားနည္းပါးၾကကုန္၏ ။ ထိုသူတို႔သည္ ၀ိဇၨာ မ်ဳိး ရွိၾကသည္႔အတြက္ ေနာက္ ဘုရား တရားကို ၾကားနာခြင့္ ရၾကပါမူကား သစၥာဥာဏ္အလင္း သို႔ ေပါက္နိုင္ၾကကုန္ရာ၏ ။ စရဏ တရား နည္းပါးကုန္သည္႔အတြက္ ေနာက္ဘုရား ႏွင့္ ေတြ႕ၾကံဳရန္ အခြင့္မူကား မ်ားစြာ နည္းၾကကုန္၏ ။ ( အလြန္ခဲယဥ္းလွကုန္၏ ၊ ) အဘယ္ေၾကာင့္နည္း ဟူမူ ဤဘုရား သာသနာ ႏွင့္  ေနာက္ဘုရား သာသနာသည္ အႏၲရကပ္ၾကီး တစ္ကပ္ ကြာျခားလ်က္ ရွိ၏ ။ ကာမဘံု၌ ျဖစ္ခဲ့မူ ဘ၀ေပါင္း ကုေဋမက ဆက္ လက္ က်င္လည္ၾကရလိမ့္ဦးမည္ ။ ယခု ဘ၀မွ စ၍ ေနာက္ ဘုရား လက္ထက္တိုင္ေအာင္ အႏၲရကပ္ၾကီး တစ္ကပ္ပတ္လံုးအကုေဋ မကေသာ ဘ၀ တို႔၌ လူ႔ရပ္ နတ္ရြာ သုဂတိ ဘံု မွာခ်ည္း ဆက္လက္ က်င္လည္၍ သြား နိုင္မွ ေနာက္ ဘုရား ကို ေတြ႔နိုင္လိမ့္မည္ ။ စပ္ၾကား၌ အပါယ္ သို႔ တစ္ခ်က္ ေစာင္း၍ သြားခဲ့လွ်င္ ေနာက္ ဘုရား ကို ေတြ႔နိုင္ ေတာ့မည္ မဟုတ္ပါ ။"                  "  အပါယ္ မည္သည္ တစ္ၾကိမ္ က်ခဲ့ လွ်င္ ဘ၀ အသေခ်ၤ သြား တတ္ ေခ်သည္ ။ ယခု ဘ၀ ၌ ဒါနမႈ နည္းပါး၍ ကာယကံ မလံုျခံဳ ၊ ၀စီကံ ေသာင္းက်န္း ၊ မေနာကံ ညစ္ႏြမ္း၍ စရဏ တရား နည္းပါးေသာ သူတို႔သည္ ေသသည္႔ အျခားမဲ့၌ ပင္ အပါယ္က်မႈ အားၾကီးလ်က္ ရွိေနၾကကုန္၏ ။ အခန္႔ေတာ္၍ သုဂတိ ဘ၀ သို႔ ေရာက္ၾကပါကုန္ေသာ္လည္း ဒါန ဟူေသာ စရဏ တရား နည္းပါး ခဲ့သည္႔အတြက္ ျဖစ္ေလရာ ဘံု ဘ၀၌  ဓနဥစၥာ ခ်ဳိ႕တဲ့မႈ ႏွင့္ ကိုယ္မခ်မ္းသာစိတ္မခ်မ္းသာ အသက္ေမြး ၾကမ္းတမ္းမႈ  အပါယ္လမ္း တစ္မ်ဳိး ၊ နိစၥ သီလ ဥေပါသထသီလ ဟူေသာ စရဏ တရား နည္းပါး ခဲ့သည္႔အတြက္ ေတြ႔ရွိေသာ သူတို႔ႏွင့္ ခိုက္ရန္ ေဒါသ ၀ိ၀ါဒ ပြားမ်ား  အနာေရာဂါ မ်ားျပားမႈ အပါယ္ လမ္း တစ္မ်ဳိး ၊ ဤသို႔ေသာ အျပစ္ ေဒါသ တို႔သည္  ဘ၀ တိုင္း ေတြ႕ၾကံဳ ၍ အထံု ၀ါသနာ အစဥ္ပါသျဖင့္  သုဂတိ ဘံု မွာ မ်ားစြာ ဆက္လက္ ခြင့္ မရၾကကုန္မူ၍  အပါယ္ သို႔ သာ မၾကာမီ က်ေရာက္ ေလကုန္ရာေသာ ေၾကာင့္ ဒါန သီလ  ဟူေသာ စရဏ နည္းပါးေသာ သူတို႔သည္ ေနာက္ဘုရား ႏွင့္ ေတြ႔ၾကံဳရန္ အခြင့္ အလြန္ နည္းပါး လ်က္ ရွိၾက ေလသတည္း ။ "                     "  ၀ိဇၨာ မ်ဳိး စရဏ မ်ဳိး တရားႏွစ္ပါး ႏွင့္ ျပည္႔စံုသူမွ ေနာက္ ဘ၀၌ ကၽြတ္နိုင္သည္ ။ ၀ိဇၨာမ်ဳိးသာပါရွိ၍ ဒါန သီလ ဟူ ေသာ စရဏမ်ဳိး နည္းပါးခဲ့ျပန္လွ်င္  ေနာက္ ဘုရား သာသနာ ႏွင့္ပင္ ေတြ႔ၾကံဳ ခြင့္မရွိ ။ စရဏမ်ဳိး သာပါရွိ၍ ၀ိဇၨာမ်ဳိး မရွိျပန္လွ်င္ ေနာက္ ဘုရား သာသနာေတာ္ ႏွင့္  ၾကံဳၾကေသာ္လည္း မကၽြတ္ရ ။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခုအခါ၌ ေနာက္ ဘုရား သာသနာကို ေမွ်ာ္လင့္ ၾကကုန္ေသာ ပဒပရမ ပုဂၢိဳလ္ တို႔သည္ ဤသာသနာ၌  ဒါန သီလ သမထ ဘာ၀နာ ဟူေသာ စရဏမ်ဳိး တို႔ကို  အားထုတ္ ဆည္းပူး ၾက၍ ၀ိဇၨာမ်ဳိးမွာလည္း ယုတ္စြအဆံုး ဓာတ္ၾကီးေလးခုမွ်ကိုေသာ္လည္း ေလ့လာ စြဲျမဲ ၾက၍ ေနာက္ ဘုရား သာသနာႏွင့္ ေတြ႔နိုင္ ၾကရန္   ၊  ေတြ႔ျပန္လွ်င္လည္း  ကၽြတ္နိုင္ ၾကရန္  ၀ိဇၨာ  စရဏ ႏွစ္ပါး တို႔ကို ေယာက္်ား မိန္းမ  မဆို ၾကိဳးစား အားထုတ္ၾက ကုန္ရာ သည္ ။ "                  "  စရဏတရား  တစ္ဆယ့္ငါးပါး တြင္ ပါ၀င္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရား ခုႏွစ္ပါး မွာ သဒၶါ ဟူေသာ သူေတာ္ေကာင္း တရားတြင္ ပါ၀င္ေလေတာ့သည္ ။ "                   (  အထက္ပါ စကားရပ္မ်ား မွာ လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး က ေဗာဓိပကၡိယ ဒီပနီ  တြင္ ညႊန္ျပထားေသာ စကား မ်ားျဖစ္ေလ၏ ။ ထိုစကားမ်ားသည္ တစ္ပါးသူမ်ား အတြက္မူ မည္သို႔ေသာ အဓိပၸာယ္ အႏွစ္သာရ ရွိမည္ မသိေသာ္လည္း မိမိ အတြက္ ထိုစကားတို႔သည္  ဘ၀၏ အဓိပၸာယ္ ကိုလည္းျပ၏ ။ ဘ၀ ၏ အႏွစ္သာရ ကိုလည္းျပ၏ ။ ဘ၀ ၏ ပန္းတိုင္ကိုလည္းျပ၏ ။ ထိုစကားမ်ားကို ဆည္းပူးရေသာ အခါ ကၽြန္ပ္ သည္ ဤ ဘ၀ ၀ယ္ အသက္ရွင္ေနစဥ္ ဘာလုပ္ရမည္ ဆိုသည္ကို ထိုစကားမ်ားက ညႊန္ၾကား ေနသည္ ဟု ထင္မွတ္မိေလသည္ ။ ) ...........................................................................................................................................................................................................

လယ္တီဆရာေတာ္	ေဗာဓိပကၡိယ  ဒီပနီ
	စာ -၁၀ -၁၂