ဗုဒၶေဟာေသာ အက်င့္သီလ

ဗုဒၶေဟာေသာ အက်င့္သီလ " ရဟန္းတို႔  ၊ ေရွးအခါက ေ၀ေဒဟီမည္ေသာ သူၾကြယ္မ၌ ကာဠီ မည္ေသာ " ကၽြန္မ " ရွိ၏ ။ ေ၀ေဒဟီသူၾကြယ္မသည္ တရားျပည့္၀သည္ ၊ သည္းခံတတ္သည္ ဟု သတင္းပ်ံ႕ႏွံ႕၏ ။ ကာဠီ " ကၽြန္မ " သည္ ၊ ငါ၏ သခင္မသည္ တစ္ကယ္ပင္ သေဘာေကာင္းေလသေလာ ။ ငါကအလုပ္ ၀တၱရားေက်ပြန္စြာ ေဆာင္ရြက္ေသာေၾကာင့္ သေဘာေကာင္းျခင္း ျဖစ္ေလသေလာ ဟု သိလို ရကား စံုစမ္းရန္ တစ္ေန႔တြင္ ေနျမင့္မွ အိပ္ယာ က ထ၏ ။ ထိုအခါ သူၾကြယ္မသည္ မ်က္ေမွာင္ ၾကဳတ္၍ ၾကည့္၏ ။ ေနာက္တစ္ေန႔၌ အိပ္ယာထေနာက္က်ေသာ္ " ကၽြန္မ " ကို ဆဲေရး၏ ။ တတိယေန႔၌မူ ရိုက္ပုတ္၏ ။ ထိုအခါမွ လူတို႔သည္ သူၾကြယ္မ ၏ သီလ မရွိေသာ အျဖစ္ကို သိ ၾကကုန္၏ ။ ရဟန္းတို႔ ၊ သူတစ္ပါးက ၾကမ္းတမ္းစြာ ပုတ္ခတ္ေျပာဆိုပါလ်က္ တုန္လႈပ္ျခင္းမရွိ ေသာသူကိုသာလွ်င္ စိတ္ႏွိမ့္ခ်၍ သည္းခံေသာ ဟူ၍ သိအပ္၏ ။ ပစၥည္းေလးပါး ျပည့္စံုေသာ ေၾကာင့္ ဆို ဆံုးမလြယ္ေသာ ရဟန္းကို ဆို ဆံုးမလြယ္ေသာ ရဟန္းဟု ငါေဟာေတာ္မမူ ။ အေၾကာင္းမူ ထိုရဟန္းသည္ ပစၥည္းေလးပါး မရခဲ့ေသာ္ ဆို ဆံုးမ လြယ္မည္ မဟုတ္ ။ " ( မဇၥ်ိမနိကာယ္ ၊ ကကစူပမသုတ္ )                     ဤေဒသနာမွာ မိမိတို႔၏ အက်င့္သီလ ထိခိုက္မည္စိုးသျဖင့္ ေလာကီလူမႈကိစၥမ်ား ကို တတ္နိုင္သမွ် မ်က္ႏွာလႊဲဖယ္ ထားလိုေသာ ဗုဒၶ၀ါဒီတို႔ ဆင္ျခင္ သံုးသပ္ရန္ျဖစ္၏ ။ မိမိတို႔၏ ရပ္ရြာအေရး ၊ နိုင္ငံႏွင့္အမ်ဳိးသားေရး ကိစၥမ်ား၌ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ပါက စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ဖြယ္ရာ အခက္အခဲ ျပႆနာမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရမည္ မွန္၏ ။                    သို႔ရာတြင္ ဗုဒၶအလိုအားျဖင့္ ယင္းတို႔ကို ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းျခင္းသည္ပင္ အက်င့္သီလ ၾကီးပြားတိုးတက္ရန္ အေၾကာင္းျဖစ္၏ ။ ဗုဒၶေဟာေသာ အက်င့္သီလသည္ " အလုပ္မရႈပ္ ၊ အက်ဳိးမယုတ္ " ဆိုေသာ အက်င့္သီလမ်ဳိး မဟုတ္ ။ ျပဳသင့္ေသာ ကာယကံမႈ ၊ ၀စီကံမႈမ်ားကို ျပဳျခင္းျဖင့္ ရွင္သန္ တက္ၾကြေနေသာ သီလ ျဖစ္၏ ။                    ျမန္မာ ဗုဒၶ၀ါဒီတို႔သည္ လူသူအေရာက္အေပါက္နည္းေသာ ေနရာေဒသ၌ ဧကစာရီ က်င့္ေသာ ရေသ့ရဟန္း တို႔ကို သီလ ၊ သမာဓိ ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ သူေတာ္သူျမတ္မ်ား ျဖစ္သည္ ဟု ယံုၾကည္၍ အလြန္ၾကည္ညိဳေလ့ရွိၾက၏ ။ ဤသို႔ မစူးစမ္းပဲ ၾကည္ညိဳၾကျခင္းသည္ ဗုဒၶ ၏ အျမင္အားျဖင့္ အသိပညာကင္းမဲ့ေသာ ၾကည္ညိဳမႈမ်ဳိး ျဖစ္၏ ။ ဗုဒၶ ၏ အလိုအားျဖင့္ ရဟႏၲာ ပုဂၢိဳလ္ ဆိုသူ၏ အက်င့္သီလ အဆင့္အတန္း ကို စံုစမ္းေလ့လာလိုေသာသူသည္ မိမိကိုယ္ႏႈိက္ က အသိပညာရွိေသာသူျဖစ္၍ ထို ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ကာလရွည္ၾကာစြာ ေပါင္းေဖာ္ျပီး စံုစမ္းေလ့လာ ရမည္ ျဖစ္၏ ။ ဤသည္မွာ ရဟႏၲာ ႏွင့္ စပ္လ်င္း၍ ေဒသနာတစ္ခု ပါရွိေသာ ဗုဒၶ ၏ ညႊန္ၾကား ခ်က္တစ္ခု ျဖစ္၏ ။                " မင္းၾကီး ၊ သားမယားတို႔ႏွင့္က်ဥ္းေျမာင္းေသာ အိမ္ရာ၌ ေနထိုင္ကာ , ကာမဂုဏ္ စည္းစိမ္ခံစားေနေသာသင္မင္းၾကီးသည္ ဤသူတို႔ကား ရဟႏၲာပုဂၢိဳလ္ တို႔တည္း ဟု သိနိုင္ခဲ၏"               " ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦး ႏွင့္ အတူတကြ ေနထိုင္ျခင္းျဖင့္သာ သူ၏ သီလကို သိနိုင္၏ ။ ယင္း သီလကိုလည္း ၾကာရွည္စြာ ေျပာဆိုဖူးေသာ သူမွသာ သိနိုင္၏ ။ တစ္ခဏမွ် ေျပာဆိုကာမွ်ျဖင့္ မသိနိုင္ ။ ပညာရွိ၍ စဥ္းစား ဆင္ျခင္ေသာသူမွသာ သိနိုင္၏ ။ ပညာမဲ့ေသာသူသည္ မသိနိုင္ "               " ေဘးရန္ ေတြ႕ၾကံဳေသာအခါတို႔၌သာ သူ၏ ဥာဏ္အစြမ္းကို သိနိုင္၏ ။ ယင္းကိုလည္း မ်ားစြာေသာ ေဘးရန္ေတြ႕ၾကံဳမွသာ သိနိုင္၏ ။ စဥ္းစား ဆင္ျခင္၍ ပညာရွိေသာသူမွသာ သိ နိုင္၏ ။ ပညာမဲ့ေသာ သူသည္ မသိနိုင္ ။ "                  " အတူတကြ ကာလၾကာရွည္စြာ တရားစကားေျပာဆို ေဆြးေႏြးျခင္းျဖင့္သာ ထိုသူ ၏ ပညာကို သိနိုင္၏ ။ စဥ္းစားဆင္ျခင္၍ ပညာရွိေသာ သူမွသာ ထိုသို႔ သိနိုင္၏ ။ ပညာမဲ့ေသာ သူသည္ မသိနိုင္ ။ " ( ဥဒါန္းပါဠိေတာ္ ၊ ဇစၥႏၶ၀ဂ္ ၊ သတၱဇဋိလသုတ္ )                  ထို႔ေၾကာင့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦး၏ အက်င့္သီလကို အမွန္အတိုင္း သိရွိလိုပါက ပတ္၀န္းက်င္ လူမ်ားႏွင့္ ဆက္ဆံျပဳမူပံုကို စူးစမ္းေလ့လာ ရေပမည္ ။ သို႔ရာတြင္ က်န္းမာျခင္း ၊ ခ်မ္းသာ ၾကြယ္၀ျခင္း ၊ တန္ခိုးအရွိန္အ၀ါရွိျခင္း စသည္တို႔ျဖင့္ ဘ၀ျပည့္စံုဖူလံုေသာ ပုဂၢိဳလ္ျဖစ္ပါက ဘ၀အေျခအေနအရ ေလာဘ ၊ ေဒါသ စေသာ အကုသိုလ္စိတ္မ်ား ျငိမ္၀ပ္ေနျခင္းျဖစ္၍ သီလ စင္ၾကယ္မႈသည္ မူမမွန္ဘဲ အတုအေယာင္ ျဖစ္ေနတတ္၏ ။ စစ္မွန္ေသာ အက်င့္သီလျမင့္မား မႈသည္ ဆင္းရဲဒုကၡ အမ်ဳိးမ်ဳိးၾကံဳေတြ႕၍ ဘ၀ခရီးလမ္း ၾကမ္းတမ္းခက္ခဲေသာအခါ၌သာလွ်င္ သိသာထင္ရွား၏ ။ သို႔ျဖစ္၍ ဗုဒၶသည္ အလိုဆႏၵျပည့္၀၍ ဘ၀ခရီး သာယာေျဖာင့္ျဖဴးေသာ ေၾကာင့္ အက်င့္သီလ စင္ၾကယ္မႈကို ခ်ီးမြမ္းေတာ္ မမူေခ် ။ ............................................................................................................................................................