ဗုဒၶတရားကို နက္နက္နဲနဲ သိရွိလိုသူမ်ားအတြက္

အရိယာ၀ါဒီ (၀ါ) တပည့္ျဖစ္ရန္ ပထမ လိုအပ္ခ်က္မွာ ဗုဒၶဓမၼကို ေျခေျချမစ္ျမစ္ ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ သိျမင္နားလည္ရန္ျဖစ္၏ ။  ဗုဒၶတရားကို နက္နက္နဲနဲ သိရွိလိုသည္ဆိုေသာ ယခုေခတ္လူတို႔သည္ ပိဋကတ္စာေပကို လံုး၀ဂရုမျပဳဘဲ အျခား ဗုဒၶစာေပမ်ားကို ေလ့လာေနၾကျခင္းမွာ မွန္ကန္ေသာ နည္းလမ္း မဟုတ္ေခ် ။  ယခုေခတ္ ဗုဒၶစာေပမ်ားသည္လည္း ပိဋကတ္ အေထာက္အထား ခိုင္လံု ျပည့္စံုျခင္း မရွိေခ် ။ အခ်ဳိ႕စာေပ ( ဥပမာ - ရဟႏၲာကိုသိရွိရန္ အလြန္ခက္ခဲ၍ ပုထုဇဥ္သည္ မည္သူ မည္၀ါမွာ ရဟႏၲာ ျဖစ္သည္ ဟု မသိရွိနိုင္ေၾကာင္း ဗုဒၶ က ပြင့္လင္း ျပတ္သားစြာ ေဟာၾကားထားပါ လ်က္ " မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ရဟႏၲာမ်ား " ဆိုေသာ စာအုပ္ ) မ်ားမွာ စာဖတ္သူတို႔ မုခ် အယူလြဲမွား ဖြယ္ရာ ျဖစ္၏ ။                 အခ်ဳိ႕ေသာ အဂၤလိပ္စာတတ္ ျမန္မာဗုဒၶ၀ါဒီတို႔ကမူ အဂၤလိပ္ ဗုဒၶစာေပကို မ်ားစြာ အထင္ ၾကီးၾက၏ ။ အဂၤလိပ္ဗုဒၶဘာသာစာအုပ္အေတာ္မ်ားမ်ားဖတ္ဖူးေသာယခုစာေရးသူ( ဦးေအးေမာင္) ၏ အျမင္အားျဖင့္မူ ထိုသို႔ အထင္ၾကီးရန္ အေၾကာင္း မရွိေခ် ။ အခ်ဳိ႕ အဂၤလိပ္စာအုပ္ မ်ား၌ ၀ါဒစြဲ ၊ ဆႏၵစြဲ  ျဖင့္ ေရးသားခ်က္မ်ား ပါရွိ၍ ပိဋကတ္ အေထာက္အထားမ်ား စံုစံုလင္လင္ မေတြ႕ရေခ် ။                     အလြန္ အဆင့္ျမင့္ေသာ ျမန္မာ ဗုဒၶဘာသာစာအုပ္မ်ား ရွိပါ၏ ။ ပါဠိပိဋကတ္၌ မေတြ႕ ရေသာ ဗုဒၶ၀ါဒအေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေဖာ္ျပထားသည့္ အဂၤလိပ္ စာအုပ္မ်ားကို ဖတ္ရႈသင့္သည္ လည္း မွန္၏ ။ သို႔ရာတြင္ အေျခခံ ဗုဒၶတရားမ်ားကို မွန္ကန္ စံုေစ့စြာ သိရွိနားလည္ရန္ ပိဋကတ္ စာေပကို ဦးစားေပး၍  ေလ့လာရန္ လိုအပ္၏ ။                ျမန္မာျပန္ ပိဋကတ္ကို ျမန္မာဗုဒၶ၀ါဒီတို႔ ဖတ္ရႈေလ့လာလိုေသာ ဆႏၵ မရွိျခင္းမွာ အဓိက အားျဖင့္ ပ်င္းရိမႈေၾကာင့္ ျဖစ္၏ ။ ပိဋကတ္ စာေပသည္ က်ယ္၀န္း၍ အခ်ဳိ႕ သုတၱန္ ေဒသနာမ်ားကို ထပ္တလဲလဲ ထည့္သြင္းထားျခင္း ၊ အပိုစကားႏွင့္ စာပုဒ္မ်ား ေရာျပြန္း၍ ရွည္လ်ားစြာ စီကံုးေရး သားထားျခင္းေၾကာင့္ ဖတ္ရႈရာ၌  ဗုဒၶဓမၼကို ေကာင္းစြာ သိရွိနားလည္ရန္ ပိဋကတ္စာေပ အားလံုး ကို ဖတ္ရႈရန္ မလိုဘဲ အခ်ဳိ႕ေသာ အပိုင္းမ်ားကိုသာ ဖတ္ရႈ ေလ့လာရန္ လိုအပ္၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ အေရးပါေသာ ပိဋကတ္က်မ္းမ်ားကို ေရြးခ်ယ္၍ ေလ့လာမည့္ စကားလံုးမ်ား ေဖာင္းပြေနေသာ စာ မ်ားမွ အကာကို ပယ္၍ အႏွစ္ကို ရွာတတ္မည္ ဆိုပါက ပိဋကတ္စာေပ ေလ့လာမႈသည္ မ်ားစြာ အခ်ိန္ကုန္ လူပန္း ျဖစ္ေစမည့္ လုပ္ငန္း မဟုတ္ေခ် ။               လူပုဂၢိဳလ္ ဗုဒၶ၀ါဒီတို႔ လံုး၀ ဂရုမျပဳေသာ္လည္း အရိယာတပည့္ ေလ့လာအပ္ေသာ ပိဋကတ စာေပမွာ ၀ိနည္း ပိဋကတ္ ျဖစ္၏ ။ ၀ိနည္း တရားမ်ားသည္ ရဟန္းသံဃာအတြက္ ဘုရားရွင္ေဟာ ၾကားေသာတရားမ်ား ျဖစ္သည္ဆို၍ လူမ်ား စိတ္မ၀င္စားၾကေခ် ။ စင္စစ္ အရိယာလမ္းစဥ္၌ လူ ပုဂၢိဳလ္ႏွင့္ ရဟန္းပုဂၢိဳလ္ကို ဗုဒၶ က မခြဲျခားပဲ ဘိကၡဳ (သို႔မဟုတ္) ျဗာဟၼဏ ဟု ေခၚေ၀ၚေၾကာင္း ၊ ရဟန္းသံဃာ၏ လူေနမႈစနစ္ ၊ သံဃာ ဖြဲ႔စည္းပံု ၊ ပစၥည္း ဥစၥာႏွင့္ တန္ခိုးအာဏာကို တက္မက္မႈ မရွိေစရန္ သိကၡာပုဒ္မ်ား ျပ႒ာန္းထားပံုစသည္မ်ားမွာ အထူး မွတ္သားဖြယ္ေကာင္း ၏ ။ အရိယာ တပည့္သည္ ရဟန္းမျပဳနိုင္ေစကာမူ ၀ိနည္းသိကၡာ ပုဒ္မ်ားကို ေလ့လာျခင္း ၊ အခ်ဳိ႕ကို အခ်ိန္ ကာလ သတ္မွတ္၍ တတ္နိုင္သမွ် ေစာင့္ထိန္းျခင္းျဖင့္ အရိယာလမ္းစဥ္၌ ၾကီးပြားတိုးတက္မည္ အမွန္ျဖစ္၏ ။                ျမန္မာျပန္ ပိဋကတ္စာေပကို ေလ့လာရာ၌ ကၽြနိုပ္တို႔အထူးသတိျပဳသင့္ေသာ အခ်က္ တစ္ခုမွာ ျမန္မာစာေပ၌ တည္ျမဲ၍ ျမန္မာ ေ၀ါဟာရမ်ားကဲ့သို႔ လူတို႔ေျပာဆို သံုးစြဲေနေသာ အခ်ဳိ႕ ပါဠိပုဒ္မ်ားကို နဂိုမူလအတိုင္း အဓိပၸာယ္ သိမွတ္ နားလည္ထားရန္ ျဖစ္၏ ။ ထိုသို႔ မဟုတ္ဘဲ ဆရာစြဲ ၊ က်မ္းဂန္စြဲ ၊ ဒိ႒ိစြဲျဖင့္ သိမွတ္ထားပါက ဗုဒၶဓမၼကို မွန္ကန္စြာ သိျမင္နားလည္ရန္ မလြယ္ ကူေခ် ။ ဥပမာ - ကမၼ ဟူေသာ ပုဒ္ကို " အတိတ္ ဘ၀ က အမႈမ်ား ၏ အက်ဳိး " အဓိပၸာယ္ျဖင့္ ခံယူ ထားပါက ဗုဒၶ ၏ ကမၼ၀ါဒ ကို သိနားလည္မႈသည္ မုခ် လြဲမွားမည္သာ ျဖစ္၏ ။ သဒၶါ ( ယံုၾကည္မႈ ) သည္ ရတနာသံုးပါးအား ၾကည္ညိဳေလးစားမႈကိုသာလွ်င္ ရည္ညႊန္းသည္ ဟု မွတ္ယူထားပါက အရိယာလမ္းစဥ္၌ မိမိကိုယ္မိမိ ယံုၾကည္ေသာ စိတ္ဓာတ္ ၏ အေရးပါမႈကို ျငင္းဆိုရာ ေရာက္ေပ လိမ့္မည္ ။ ထို႔အျပင္ ထိုအစဥ္အလာ ခံယူခ်က္ မွန္ကန္ပါက အခ်ဳိ႕ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ မိမိအား မဖူးျမင္ ပဲ ၊ မိမိ ၏ တရားကို မၾကားနာပဲ အကၽြတ္တရား ရနိုင္သည္ ဆိုေသာ ဗုဒၶ မိန္႔ၾကားခ်က္ ကၽြနိုပ္တို႔ မည္သို႔ နားလည္ ရပါမည္နည္း ။           ဆႏၵစြဲ ၊ ၀ါဒစြဲ ျဖင့္  အဓိပၸာယ္ ခံယူ သတ္မ်တ္ထားေသာ အျခားပါဠိ စကားမွာ " ဒိ႒ိ " ျဖစ္၏ ။ ဒိ႒ိ သည္ ယံုၾကည္ခ်က္ ဟူေသာ အနက္ကိုေဟာ၍ မည္သည့္ အယူ၀ါဒ ကိုမွ် အထူးအေထြ ရည္ညႊန္းျခင္း မရွိေခ် ။ သို႔ရာတြင္ အခ်ဳိ႕ဆရာတို႔က ဗုဒၶ၀ါဒသည္ ဒိ႒ဳပါဒါန္ ဟူေသာ စကား၌ေသာ္ လည္းေကာင္း ၊ ဤ အယူသည္သာ မွန္သည္ ၊ အျခားအယူမ်ားသည္ အခ်ည္းႏွီး ျဖစ္သည္ ဟု မစြဲ မွတ္ၾကလင့္ ဟူေသာ ဗုဒၶ ၾသ၀ါဒ ၌ ေသာ္ လည္းေကာင္း အက်ဳံးမ၀င္ ဟု ဆိုၾက၏ ။ အမွန္မွာ အနတၱ၀ါဒ ကို အလြန္စြဲလန္းပါက နတၳိက၀ါဒီ ျဖစ္သြား တတ္ျခင္း ၊ ဗုဒၶ လက္ထက္က ဒုကၡတရားကို စြဲလန္းေသာ ရဟန္းမ်ား မိမိကိုယ္ မိမိ သတ္ေသၾကျခင္း ၊ ဗုဒၶဂုဏ္ေတာ္ကို စြဲလန္းေနပါက သီလ သမာဓိ အရာ၌ အားနည္းေနတတ္ျခင္း စသည္မ်ားသည္ ဗုဒၶစာေပ၌ ထင္ရွား၏ ။ ဗုဒၶ ၏ ၀ိဘဇၨ ၀ါဒႏွင့္ အလယ္လမ္းစဥ္ ၊ အလဂဒၵဴပမသုတ္မွ ေဖာင္ဥပမာ စသည္တို႔ကို ေထာက္ခ်င့္၍လည္း ဗုဒၶ သည္ မိမိ၏ ေဒသနာ အခ်ဳိ႕၌ အစြဲ ဥပါဒါန္ ရွိမႈကို မလိုလားေၾကာင္း သိအပ္၏ ။                အခ်ဳိ႕ေသာ ဗုဒၶ ေဒသနာမ်ား၏ အဆိုအားျဖင့္မူ အရိယာလမ္းစဥ္သည္ လိုအပ္ေသာ ဂုဏ္ အဂၤါမ်ားႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ပုဂၢိဳလ္အဖို႔ အခက္အခဲမ်ားစြာမရွိေခ် ။ သဒၶါ ၊ သတိ၀ီရိယ ၊ ပညာ စေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားရွိမည္ ၊ က်န္းမာ၍ အနာေရာဂါ ကင္းမည္ ၊ ရိုးသားပြင့္လင္း၍ ဟန္ေဆာင္မႈကင္း မည္ ဆိုပါက ခုႏွစ္ရက္အတြင္း မဂ္ဖိုလ္နိဗၺာန္ ရရွိနိုင္သည္ ဆို၏ ။ လိုအပ္ေသာဂုဏ္အဂၤါမ်ားတြင္ အေရးအၾကီးဆံုးမွာ ပညာ ျဖစ္၏ ။                ဤသို႔ျဖင့္ ယေန႔ ဗုဒၶ၀ါဒီတို႔သည္ အရိယာလမ္းစဥ္၌ လိုအပ္ေသာ အရည္အခ်င္းမ်ား အား နည္းေနသည့္အျပင္ အရိယာပုဂၢိဳလ္အေၾကာင္းကို မွန္မွန္ကန္ကန္ စံုလင္စြာ မသိၾကေခ် ။                " ဆရာစြဲ ၊ က်မ္းဂန္စြဲ ၊ ၀ါဒစြဲ မရွိဘဲ ဗုဒၶဓမၼအေၾကာင္း ေျခေျချမစ္ျမစ္ စူးစမ္းေလ့လာလို ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ ဤ post ကို တင္ျပရျခင္းျဖစ္ပါသည္ ။ " ...................................................................................................................................................................        ဦးေအးေမာင္ ဗုဒၶႏွင့္ဗုဒၶ၀ါဒ မွ ေကာက္ႏႈတ္ခ်က္