Monday, September 28, 2009

ေသျခင္းကို ၾကိဳတင္သိနိုင္သေလာ

                    ေသျခင္းကို ၾကိဳတင္သိနိုင္သေလာ

                သတၱ၀ါတို႔၏ ေသျခင္းအေတြ႔အၾကံဳႏွင့္ ေသျခင္း၏အဓိပၸာယ္ အစစ္အမွန္ကို လူသား

တို႔သည္ အလံုးစံုသိခဲ့ၾကျပီဟု မယူဆေသာေၾကာင့္ အေနာက္တိုင္းသား ပညာရွင္တို႔သည္ ေသ

ျခင္းအေၾကာင္းကို အနည္းနည္းအဖံုဖံု သုေတသနျပဳလ်က္ ရွိၾကေလသည္ ။

                 ေသျခင္းႏွင့္ ေသျပီးေနာက္ ဘာေတြ ဘယ္လို ဆက္လက္ျဖစ္ေနၾကေသးသနည္း ဆို

ေသာအခ်က္ကို သိပၸံနည္းက် သိရွိနိုင္ရန္ အားထုတ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ေလသည္ ။ ထိုသိပၸံပညာ

ရွင္မ်ားသည္ ကြန္ျပဴတာမ်ား ၊ ပံုရိပ္စိတ္ျဖာနည္းမ်ား ၊ စာရင္းဇယားအင္းေဇာက္မ်ား ၊ ဓာတ္

ပံုမ်ားျဖင့္ ေသလုဆဲဆဲ ( ေသငင္ေဇာဆိုက္ေနေသာ ) လူနာမ်ားကို ေလ့လာခဲ့ၾကေလသည္ ။

                ဤသို႔ သုေတသနျပဳခဲ့ၾကရာတြင္ စိတ္ေရာဂါေဆးပညာရွင္ေဒါက္တာအဲလိဇဘက္-

ကူဘလာေရာ့စ္ ( Dr . Elisabeth Kubler - ross ) သည္ အေနာက္တိုင္းတြင္ ထင္ရွား၏ ။

သူမေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားကို ေအာက္ပါအတိုင္း အခ်က္ ( ၁၀ ) ခ်က္ျဖင့္ တင္ျပခဲ့ေလသည္ ။


၁ ။ လူတိုင္းသည္ မိမိေသဆံုးရမည့္အခ်ိန္ကို ၾကိဳတင္၍ သိထားၾကသည္ ။

၂ ။ မိမိႏွင့္ခံစားခ်က္အားျဖင့္ အလြန္နီးစပ္ေသာ သူကိုလည္း ၄င္းတို႔မည္သည့္အခ်ိန္တြင္

ေသမည္ဆိုသည္ကို ရွင္းလင္း ေျပာျပ ေနၾကပါသည္ ။ သို႔ပါလ်က္ မိမိတို႔က မၾကားတတ္ျဖစ္ရ

ျခင္းမွာ ထိုသူတို႔ႏွင့္ နီးစပ္စြာ ဆက္သြယ္နိုင္မႈ ဆံုးရႈံးျခင္းလည္း ျဖစ္သည္ ။

၃ ။ ေသဖူးေသာသူတိုင္းလိုပင္ ဤေလာကသို႔ ျပန္လာခ်င္ေသာ စိတ္ဆႏၵ မရွိၾကေတာ့ ျခင္း ။

၄ ။ ေသျခင္းတံခါး၀သို႔ ေရာက္ဖူးသူအဖို႔ ေသျခင္းသည္ ေၾကာက္ရြံ႕စရာ မဟုတ္ဟုသိျခင္း ။

၅ ။ ေသဆံုးသူမ်ားထံမွ ၄င္းတို႔ထက္ဦးစြာ ေသဆံုးသြားၾကေသာ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးသူမ်ားက လာ

ေရာက္ေတြ႕ဆံုၾကျမဲျဖစ္သည္ ။

၆ ။ ေသျခင္း အေတြ႕အၾကံဳသည္ အထီးက်န္အေတြ႕အၾကံဳမ်ဳိး လံုး၀မဟုတ္ ၊ တျခားသူမ်ား

ႏွင့္အတူ ေ၀မွ်ခံစားရေသာ အေတြ႕အၾကံဳမ်ဳိးသာ ျဖစ္သည္ ။

၇ ။ ဤဘ၀တြင္ ေသျခင္းအေတြ႕အၾကံဳသည္ အျမင့္ဆံုး အလွပဆံုး ခံစားမႈသာ ျဖစ္သည္ ။

၈ ။ လူတိုင္း၏ ကိုယ္ႏွင့္ ႏွစ္ေပအကြာ မလွမ္းမကမ္းတြင္ မျမင္နိုင္သည့္ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ

ပုဂၢိဳလ္ရွိျပီး သူက အျမဲခ်စ္ခင္စြာ ေစာင့္ေရွာက္ လမ္းညႊန္လ်က္ရွိသည္ ။

၉ ။ ေသျပီးေနာက္ ဘ၀ တြင္ရွိေသာ အခ်ိန္ကာလ၏ သေဘာသည္ မ်က္ေမွာက္ဘ၀၌ရွိေသာ

အခ်ိန္ကာလႏွင့္ ျခားနားသည္ ။

၁၀ ။ တမလြန္ ဟုေခၚေသာ ေသျပီးေနာက္ဘ၀တြင္ မိမိကိုခ်ဳပ္ကိုင္ခ်ယ္လွယ္ေနေသာ အဆံုး

အျဖတ္ေပးေသာ မည္သည့္ တန္ခိုးရွင္မွ်မရွိ ၊ မိမိသည္သာ မိမိဘ၀၏ အရွင္သခင္ ၊ ကိုယ့္

ဘ၀ ကို ကိုယ္ဆံုးျဖတ္သူ ျဖစ္သည္ ။


ဆိုေသာ အခ်က္မ်ား ျဖစ္ပါသည္ ။

              ေဒါက္တာကူဘလာေရာ့စ္ ၏ ေတြ႕ရွိခ်က္ ( ၁၀ ) ခ်က္ကို ေဖာ္ျပခဲ့ရာ၌ တစ္ျခားပုဂၢိဳလ္

မ်ား၏ ေတြ႕ရွိခ်က္မ်ားထက္ ထူးျခားေသာအခ်က္မွာ ပထမအခ်က္ ျဖစ္ပါသည္ ။ ေဒါက္တာ

ကူဘလာေရာ့စ္ က သူမ၏ ေတြ႕ရွိခ်က္ ( ၁၀ ) ခ်က္ကို တင္ျပရာတြင္ ပထမေတြ႕ရွိခ်က္ကို

ေအာက္ပါအတိုင္း ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္ ။

"
လူတိုင္းသည္ မိမိေသဆံုးရမည့္အခ်ိန္ကို ၾကိဳတင္၍ သိျမင္ထားၾကသည္သာ ျဖစ္ပါသည္ "

              ဤေဖာ္ျပခ်က္သည္ အလြန္ ဘ၀င္မက်စရာေကာင္းေသာ အခ်က္ျဖစ္သည္ ထင္ပါ

သည္ ။ လူတိုင္း မိမိတို႔ ေသဆံုးမည့္အခ်ိန္ကို ၾကိဳတင္သိၾကသည္ဆိုသည္မွာ ဟုတ္ပါမည္လား ။

ဤစာကို ဖတ္သူ ရင္ထဲမွာလည္း သံသယစြန္းထင္းေသာ ေမးခြန္းႏွစ္ခု ေပၚလာနိုင္ပါသည္ ။ထို

ေမးခြန္းႏွစ္ခုမွာ --

၁ ။ လူတိုင္းသည္ " မိမိ ေသမည့္ေန႔ကို ၾကိဳတင္သိရွိသည္မွန္လွ်င္ ဤကိစၥသည္ အဘယ္

ေၾကာင့္ ေရွးကပင္ အမ်ားသိျပီးကိစၥ မျဖစ္ခဲ့သနည္း ဆိုေသာ ေမးခြန္း "


၂ ။ လူသည္ ေသမည့္ေန႔ကို ၾကိဳတင္သိအပ္သလား ဆိုေသာ ေမးခြန္း 



တို႔ျဖစ္၏ ။

                 အထက္ပါေမးခြန္းႏွစ္ခုကို အေျဖထုတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားခ်င္ပါသည္ ။ ဤစာကို ဖတ္မိသည္

ႏွင့္ သက္ရွိထင္ရွား ျဖစ္ေသာ စာဖတ္သူမ်ားသည္ ခ်က္ခ်င္း မိမိကိုယ္ကို စစ္ေဆးၾကည့္မိခ်င္

လိမ့္မည္ ။ " ငါေသမည့္ေန႔ ကို ငါသိလို႔လား " ဟု ေတြးၾကံမိလိမ့္မည္ ။ အေျဖလည္း ခ်က္ခ်င္း

ပင္ ထြက္ေပၚလာပါလိမ့္မည္ ။ " ဘယ္မွာ ငါသိလို႔လဲ ၊ ေသမည့္ေန႔ကို မေျပာပါနဲ႔ ၊ မနက္ျဖန္

ဘာျဖစ္မယ္ဆိုတာေတာင္မွ ငါမသိတာ " ဟု မသိျခင္း ( အ၀ိဇၨာ ) ကို ၀န္ခံရန္လည္း ၀န္ေလး

မည္ မထင္ပါ ။ ထိုမွတစ္ဖန္ စာဖတ္သူ ဆက္ေတြးေနမိေပလိမ့္မည္ ။ " ေသမည့္ေန႔ကို ၾကိဳသိ

တာ ေကာင္းသလား ၊ အို.. ေသမည့္ေန႔ကို ၾကိဳသိရင္ စိတ္ညစ္စရာ ျဖစ္ေနမွာေပါ့ ။ မသိတာပဲ

ေကာင္းပါတယ္ ။ ေသျခင္းကို ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေနတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ " ဟူ၍လည္း

ေသျခင္းကို ရင္မဆိုင္လိုေသာ ဘ၀တဏွာအားၾကီးေသာ ပုထုဇဥ္စရိုက္က ေသျခင္း အဆံုးရွိ

ေသာ ဘ၀ ကို ေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေနခ်င္ေအာင္ လွည့္ျဖားျခင္းအား သာယာေနမိသည္လည္း

ျဖစ္နိုင္ပါသည္ ။

               သို႔ေသာ္ ေသျခင္းကား ေမ့ေလ်ာ့ျခင္း ကို အေလးဂရုျပဳေသာအရာမ်ဳိး မဟုတ္ေခ် ။

အခ်ိန္ဟူေသာ အလ်င္ႏွင့္အတူ ေသျခင္းသည္ သတၱ၀ါတို႔ထံသို႔ မုခ် ေရာက္လာရမည့္ မရဏ

ဧည့္သည္မ်ဳိး ျဖစ္၏ ။

                ဤတြင္ ေသမည့္ေန႔ကို ၾကိဳသိသည္ဆိုျခင္း ကိစၥကို လူတိုင္းသိ ကိစၥျဖစ္လွ်င္ အဘယ္

ေၾကာင့္ ေရွးကတည္းက လူသိရွင္ၾကား ေျပာဆိုထားခဲ့ျခင္း မရွိသနည္း ။ လက္ရွိ အသက္ရွင္

ေနသူတိုင္းကို သင္ေသမည့္ေန႔ကို သိသလားဟု ေမးလွ်င္  " သိတာေပါ့ " ဟု ေျဖနိုင္မည့္သူ

မည္မွ် ရွိသနည္း ။ ဤကား သံသယရွိသူတို႔ေမးမည့္ အေမးမ်ား ျဖစ္ပါသည္ ။

                   ေသမည့္ေန႔ကို လူတိုင္း သိၾကသည္ ျဖစ္ပါလ်က္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေရွးကတည္းက

ဤကိစၥသည္ မထင္ရွားခဲ့သနည္း ။ အေျဖကိုဆိုေသာ္ -


၁ ။ လူသားသည္ ေသျခင္းကို ေၾကာက္ရြံ႕မုန္းတီးေသာစိတ္အခံရွိသည္ျဖစ္၍ ေသမည့္ေန႔ကို

ၾကိဳတင္သိျမင္လိုေသာဆႏၵ မျဖစ္ေအာင္ ေနလိုျခင္း ။

၂ ။ တစ္ခ်ဳိ႕ အတိတ္နိမိတ္အားျဖင့္ ၊ အိပ္မက္အားျဖင့္ တခၤဏုပၸတၱိဥာဏ္ အားျဖင့္ ေသမည့္

အခ်ိန္ကို ၾကိဳသိေသာ္လည္း ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုလွ်င္ ေဘးလူေတြ လက္ခံမည္ မဟုတ္ ၊ မိမိကို

သာ ရူးေၾကာင္သည္ဟု ပုတ္ခတ္မည္စိုးေသာေၾကာင့္ မထုတ္ေဖာ္၀ံ့ျခင္း ။

၃ ။ မိမိကိုယ္တိုင္ကပင္ မိမိသိလိုေသာ အသိကို သံသယ၀င္ကာ " အလကား..စိတ္ထင္လို႔ ျဖစ္မွာပါ "

ဟု စိတ္သက္သာေအာင္ လွည့္ျဖားကာ ေမ့ေပ်ာက္ေအာင္ ေနတတ္ျခင္း ။

၄ ။ တစ္ခ်ဳိ႕ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္းရွိခဲ့ေသာ္လည္း ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ဳိး မဟုတ္

သျဖင့္ အသုဘကာလတြင္သာ သူေျပာဆိုခဲ့ေၾကာင္းကို မိသားစုတို႔က ငိုရင္းေျပာရင္း ေနာက္

ေၾကာင္းျပန္တတ္ေသာ္လည္း မွတ္တမ္း တစ္စံုတစ္ရာ မထားဘဲ ေမ့ပစ္လိုက္တတ္ျခင္း ။ 

၅ ။ အမ်ားအားျဖင့္ ေသမည့္ေန႔ကို ၾကိဳသိေနေသာ္လည္း အက်ဳိးမထူး ၊ စိတ္ဆင္းရဲရံုသာ ရွိမည္ဟု

သေဘာထားကာ ထိုသိမႈကို လက္မခံလိုေသာေၾကာင့္ ထိုအသိသည္ အမွတ္မထင္ ျဖစ္ေပၚျပီး

ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္း ။


စေသာ အေၾကာင္းမ်ားစြာ ရွိပါသည္ ။

              တစ္ကယ္တမ္း ေသျခင္းကိစၥကို အာရံုျပဳသူမ်ားအဖို႔ ေသမည့္ေန႔ကို ၾကိဳတင္သိျမင္နိုင္သည္

ဆိုေသာအခ်က္သည္ ထင္ရွားလ်က္ရွိပါသည္ ။

               ဤတြင္ ေသမည့္ေန႔ကို ၾကိဳတင္သိအပ္သလား ဆိုေသာ ပုစၧာကို ေျဖဆိုရာတြင္ ပုထုဇဥ္ႏွင့္

အရိယာ သဘာ၀ ကြဲျပားမႈအလိုက္ အေျဖလည္း ကြဲျပားနိုင္ပါသည္ ။ ဘ၀၌ တပ္မက္စြဲလမ္းျခင္းၾကီး

ေသာ ၊ သကၠာယဒိ႒ိၾကီးေသာ တဏွာ ၊ မာန ၊ ဒိ႒ိ ဟူေသာ သံသရာနယ္ခ်ဲ႕ ပပဥၥတရားမ်ားကို

အထင္ၾကီးေသာ ပုထုဇဥ္သည္ ေသမည့္ေန႔ကို ၾကိဳတင္သိျခင္း၏ အက်ဳိးကို ျမင္နိုင္မည္ မဟုတ္ေပ ။

သို႔ရာတြင္ ရုပ္နာမ္ခႏၶာတို႔၏ အျပစ္ကို ျမင္ျပီးေသာ ၊ ဘ၀ ၏ အနိစၥသေဘာ ၊ ဒုကၡသေဘာ ၊ အနတၱ

သေဘာ ကိုျမင္ျပီးေသာ အၾကင္အရိယာႏြယ္၀င္ ကလ်ာဏပုထုဇဥ္ တို႔အဖို႔မူ ေသမည့္ေန႔ကို ၾကိဳတင္

သိျခင္းကို ျမတ္နိုးေလ့ရွိ၏ ။

                 သီလ ၊ သမာဓိ ၊ ပညာကို ေဆာက္တည္ျခင္းျဖင့္ ေသမည့္ကာလကို ျငိမ္သက္တည္ၾကည္စြာ

ရင္ဆိုင္နိုင္ရန္ အားထုတ္ေလ့ရွိ၏ ။ ထိုပုဂၢိဳလ္မ်ားအဖို႔မူ ေသမည့္ေန႔ကို ၾကိဳတင္သိျခင္းကိုလည္း အလို

ရွိ၏ ။ သိသည္လည္း ျဖစ္၏ ။ ဘုရား ၊ ပေစၥကဗုဒၶာ ၊ ရဟႏၲာ အရွင္ျမတ္ၾကီးမ်ားကား ေသမည့္ေန႔ ၊

ေသမည့္အခ်ိန္ကို ၾကိဳတင္သိျပီးသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္၏ ။ ေသမည့္အခ်ိန္ကို ၾကိဳတင္သိျမင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္

မ်ားစြာတို႔အေၾကာင္းကို က်မ္းဂန္၌ ထင္ရွားျပဆိုထား၏ ။ ထို႔ေၾကာင့္ စိတ္ေရာဂါေဆးပညာရွင္-

ေဒါက္တာအဲလိဇဘက္ကူဘလာေရာ့စ္ ၏ ေတြ႕ရွိခ်က္သည္ အေထာက္အထားမ်ားစြာရွိေသာ ေတြ႕ရွိ

ခ်က္ ဟု ဆိုနိုင္မည္ ထင္ပါ၏ ။



က်မ္းကိုး -

ဦးဆန္းလြင္ - ေသျခင္းဒႆန 





...............................................................................................................................................................................................................................

No comments:

Post a Comment

မိတ္ေဆြ....ေျပာစရာရွိလာျပီလား