ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္း မျပဳအပ္သနည္း - ၂

 

ေထရ၀ါဒခ်င္း တူေသာ္လည္း ဘာေၾကာင့္ အဓိပၸာယ္ေကာက္ယူပံု ကြာျခားရသနည္းဟုဆို ေသာ္ " ဥတၱရိ မႏုႆဓမၼ " ဆိုေသာ စကားလံုးသည္ အနက္ႏွစ္မ်ဳိးထြက္နိုင္သည္ ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ " ဥတၱရိ " ဆိုေသာ နာမ၀ိေသသနပုဒ္ ကို မႏုႆ ဆိုေသာ နာမ္ ႏွင့္ တြဲလွ်င္ အဓိပၸာယ္တစ္မ်ဳိး ၊ ဓမၼ ဆိုေသာ နာမ္ႏွင့္ တြဲလွ်င္ အဓိပၸာယ္တစ္မ်ဳိး ျဖစ္ပါ သည္ ။ တြဲပံုမွာ ဤသို႔ျဖစ္ပါသည္ ။ ၁ ။ ဥတၱရိ + မႏုႆဓမၼ  ဆိုလွ်င္ ဓမၼ ( တရား ) နာမ္ကို အထူးျပဳျပီး ၂ ။ ဥတၱရိမႏုႆ + ဓမၼ  ဆိုလွ်င္ လူပုဂၢိဳလ္နာမ္ကို အထူးျပဳပုဒ္ ျဖစ္သြားပါသည္ ။ ဤအေၾကာင္းကို မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး အရွင္ဇနာကာဘိ၀ံသ ၏ ပါတိေမာက္ ဘာသာဋီကာ ႏွင့္ ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာ ၊ ဘာသာဋီကာ ( တတိယတြဲ ) တြင္ ဤသို႔ ေလ့လာ ေတြ႕ရွိနိုင္ပါ၏ ။ ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ = " ဥတၱရိ - ျမတ္ကုန္ေသာ ၊ မႏုႆ - လူတို႔တည္း ၊ ဥတၱရိမႏုႆ - " ျမတ္ေသာလူ " ဟူသည္ ရိုးရိုးပုထုဇဥ္ လူမ်ားထက္ သာလြန္ေသာ စ်ာယီ ( စ်ာန္ရသူ ) ႏွင့္ အရိယာ ( မဂ္ဖိုလ္၇သူ ) မ်ားတည္း ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ သည္ " ထိုသူတို႔ တရား " ဟု အနက္ရသည္ ။ " ထိုသူတို႔၏တရား " ဟူသည္ ထိုသူတို႔ သႏၲာန္၌ ထင္ရွားရွိ ေသာ ( ထိုသူတို႔အပိုင္ျဖစ္ေသာ ) စ်ာန္တရား ၊ မဂ္ဖိုလ္တရားမ်ားတည္း ။ ဤတရားကား " အလမရိယဥာဏဒႆနံ " လည္း ျဖစ္၏ ။ ( အလံ - စြမ္းနိုင္ေသာ - အရိယံ - ကိေလသာ တို႔မွ စင္ၾကယ္ေသာ ၊ ဥာဏ - ကသိုဏ္းစေသာ ၊ အာရံု ၊ သစၥာေလးပါးအာရံုကိုသိတတ္ + ဒႆန - မ်က္စိ ျဖင့္ ျမင္သကဲ့သို႔ ထိုအာရံုမ်ားကိုျမင္တတ္ေသာ ဥာဏ္ ။ ဤပုဒ္အေပါင္း ကို ဗဟုဗၺီဟိသမာသ္တြဲ ၍ ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ ကိုရေစသည္ ) အလံအရ " စြမ္းနိုင္ " ဟူသည္ ကိေလသာ ကို ဖ်က္ဆီးျခင္းကိစၥ၌ စြမ္းနိုင္ျခင္းတည္း ။ ထိုကဲ့သို႔ စြမ္းနိုင္ေသာ တရားဟူ သည္ စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္ ႏွင့္ ယွဥ္ေသာ ဥာဏ္တည္း ။ ( ထို စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္ တို႔က ကိေလသာကို ဖ်က္ဆီးျခင္း၌ စြမ္းနိုင္ပံုကို အဘိဓမၼာေလ့လာ သူတိုင္း သိနိုင္ပါသည္ ။ ဤကား အနက္ တစ္မ်ဳိးျဖစ္သည္ ။ ( အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ - ပါတိေမာက္ဘာသာဋီကာ - ႏွာ ၅၀ - ၅၁ )              ဤ ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ ကိုပင္ ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာ ဘာသာဋီကာ တြင္ ဤသို႔ ျပေတာ္မူပါသည္ ။             ဥတၱရတိ + ဧေတာနာတိဥတၱရိ ၊ ဥ  ပုဗၺတရဓာတ္ ကၠပစၥည္း ဟု ၾကံပါ ။ ( ပါပနက - ဟူေသာ ကာရိတ္ အဖြင့္ကို ၾကည့္၍ ဥတၱရိ ကို ကရဏသာဓ္ ၾကံသည္ ) " မႏုေႆ + ဥတၱရိ ( မႏုႆဥတၱရိ ဟု ဆိုလိုလ်က္ ေရွ႕ေနာက္ျပန္၍ ) " ဥတၱရိမႏုေႆာ " ဟူ၍ျဖစ္၏ ။ " ဥတၱရိမႏုေႆစ + ေသာ + ဓေမၼာ ဓာတိ ဥတၱရိမႏုႆဓေမၼာ " ဟုျပဳ ၊ မႏုႆကိုလြန္ပံုျပလို၍ " မႏုေႆ ၊ ေပ ၊ အေတၳာ " အဓိပၸာယ္ဖြင့္ျပသည္ ။ " လူတို႔ကို လြန္ေျမာက္ေၾကာင္းျဖစ္ေသာ စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္တရားဟုေပး ။         တစ္ဖန္ ေတာင္ျမိဳ႕ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက " ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ " ကို ဤသို႔လည္း ဖြင့္ျပျပန္သည္ ။            ဥတၱရိသဒၵါသည္ ေသ႒အနက္ေဟာ နိပါတ္ပုဒ္တည္း ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဥတၱရိကို ေသ႒ ဟု ဖြင့္သည္ ။ " မႏုႆ " အရ ေယာက်္ား ၊ မိန္းမအားလံုး ကို ရေသာ္လည္း ပဓာနနည္း အားျဖင့္ ပုရိသာနံ ဟုဖြင့္သည္ ။ ဥတၱရိမႏုႆနံ ကို " စ်ာယီနဥၥ ၊ အရိယာနဥၥ " ဟုသရုပ္ ေဖာ္ ထုတ္ျပသည္ ။ " ဥတၱရိစ + ေတ + မႏုႆဓာတိ ဥတၱရိမႏုႆ ၊ ဥတၱရိမႏုႆနံ + ဓေမၼာ ၊ ဥတၱရိမႏုႆ ဓေမၼာ " ဟု ျပဳ ၊ ျမတ္ေသာလူဟူေသာ စ်ာယီအရိယာပုဂၢိဳလ္တို႔၏ စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္တရားဟုေပး ။           ဤကား ပါရာဇိကဏ္အ႒ကထာ ၊ ဘာသာဋီကာ ၊ စတုတၳပါရာဇိက အဖြင့္၏ ေအာက္ေျခမွတ္ခ်က္မ်ား ျဖစ္ၾကပါသည္ ။ စတုတၳပါရာဇိကကိုဖြင့္ဆိုပံု၌ -      " ဥတၱရိမႏုႆ ဓမၼႆာတိ -ကား ၊ မႏုေႆ - လူတို႔ကို ၊ ဥတၱိဏၰဓမၼႆ ၊ လြန္ေျမာက္ ေၾကာင္းတရား၏ ၊ မႏုေႆ - လူတို႔ကို ၊ အတိကၠမိတြာ - ေက်ာ္လြန္၍ ၊ ျဗဟၼတၱံ၀ါ - ျဗဟၼာ ၏အျဖစ္သို႔ေသာ္လည္းေကာင္း ( စ်ာန္တရားကို ရည္ရြယ္သည္ ) နိဗၺာနံ၀ါ - နိဗၺာန္သို႔ ေသာ္ လည္းေကာင္း ( မဂ္တရားကို ရည္ရြယ္သည္ ) ပါပနကဓမၼႆ - ေရာက္ေစတတ္ေသာ တရား၏ ။ ( ၀ဏၰံ - ကို ၊ ဘာသိႆမန္စို႔ ) ကၠတိအေတၳာ - နက္ ၊ ၀ါ - တစ္နည္းဥတၱမပုရိ သာနံ - ျမတ္ေသာလူျဖစ္ကုန္ေသာ ၀ါ - လူထူးလူျမတ္ ျဖစ္ကုန္ေသာ ေသ႒ပုရိသာနံ - ျမတ္ ေသာေယာက်္ား ျဖစ္ကုန္ေသာ ၊ စ်ာယီနဥၥ - စ်ာန္၀င္စားနိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏လည္းေကာင္း ၀ါ - စ်ာန္ရ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏ လည္းေကာင္း ၊ အရိယာနဥၥ - မဂ္ရဖိုလ္ရ ပုဂၢိဳလ္တို႔၏လည္းေကာင္း ဓမၼႆ - တရားျဖစ္၏ ။         ဤကား ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ ၏ အနက္ရပံုျဖစ္၏ ။ ျမန္မာက်မ္းဂန္မ်ားတြင္ ဆိုသည္ ကား ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ ကို အနက္ျပန္ရာ၌ ဥတၱရိ + မႏုႆဓမၼ ဟူေသာ အနက္ကို အစဥ္ အလာအားျဖင့္ အမ်ားလက္ခံထားၾကသည္ကို ေတြ႕ရွိရပါသည္ ။          ထိုအနက္ျဖင့္ယူလွ်င္ ဥတၱရိ + မႏုႆဓမၼ သည္ လူပုဂၢိဳလ္ ကိုအထူးမျပဳဘဲ ( ဓမၼ ) တရားကိုသာ အထူးျပဳ ေျပာဆိုေသာ ပုဒ္ျဖစ္သြား၏ ။           ဆရာၾကီးဦးဟုတ္စိန္ ၏ ပဒတၳမဥၹဴသာ ေခၚ ပါဠိ ျမန္မာအဘိဓာန္တြင္ ဥတၱရိမႏုႆ ဓမၼကို " လူတို႔၏ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးကို လြန္ေသာ စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္တရား " ဟုျပ ထား၏ ။ ဤအနက္ကိုပင္ စာသင္သား အမ်ားလည္း နားလည္ထားၾက၏ ။            ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘု၇ားၾကီး ၏ ၀ိနယ၀ိနိစၧယ သဂၤဟက်မ္း ၊ ႏွာ - ( ၁၈၇ ) တြင္လည္း ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ ကို -            " ဥတၱရိမႏုႆဓေမၼာ - လူတို႔၏ သာမန္ကုသိုလ္ထက္ လြန္ကဲေသာ တရားထူး တရားျမတ္ကို ( ၀ါ ) လူျမတ္တို႔၏ တရားထူးတရားျမတ္ကို နဥလႅ ပိတေဗၺာ - ၀ါၾကြား၍ မေျပာအပ္ ဟု ျပထားပါ၏ ။ တရား (ဓမၼ ) ကိုပင္ အထူးျပဳ၍ ဖြင့္ဆိုထားပါ၏ ။ ဤစကားအရ ဆိုလွ်င္ " မႏုႆဓမၼ " ကို ဦးစြာ အဓိပၸာယ္ ( အနက္ ) ၾကံသင့္၏ ။           မႏုႆပုဒ္သည္ ဘာကိုေဟာသနည္း ။ ပဒတၳမဥၨဴသာ ပါဠိျမန္မာ အဘိဓာန္တြင္ မႏုႆသည္ လူကိုပင္ေဟာ၏ ။             အကယ္၍ လူဟူ၍လည္းေကာင္း ၊ ေယာက်္ား ဟူ၍လည္းေကာင္း ေဟာေသာ အနက္ကို ယူမည္ဆိုလွ်င္ ရဟန္းဘိကၡဳ ( သာမန္ပုထုဇဥ္ရဟန္း ) ေသကၡ - က်င့္ဆဲပုဂၢိဳလ္ မ်ားအားလံုး ပါ၀င္သင့္၏ ။ ထိုသို႔ပါ၀င္လွ်င္ မႏုႆဓမၼ သည္ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ဆယ္ပါးထက္ မ်ားစြာ က်ယ္ျပန္႔နိုင္မည္ ထင္ပါ၏ ။ ကုသိုလ္ကမၼပထတရားဆယ္ပါး (၀ါ ) ပုညၾကိယာတရားဆယ္ပါး ဆိုသည္ကား - ၁ ။ ဒါန ၂ ။ အပစာယ ၃ ။ ေ၀ယ်ာ၀စၥ ၄ ။ သီလ ၅ ။ ပတၱိဒါန ၆ ။ ပတၱႏုေမာဒနာ ၇ ။ ဓမၼေဒႆနာ ၈ ။ ဘာ၀နာ ၉ ။ ဓမၼသ၀န ၁၀ ။ ဒိ႒ိဇုကမၼ   တို႔ျဖစ္၏ ။         အနာဂတ ဘယသုတ္ ( အဂၤုတၳိဳရ္ ) တြင္ ျမတ္ဗုဒၶ က သာသနာေတာ္ ၏ အနာဂတ္ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ားကို ျမင္၍ အနာဂတ ဘယသုတ္ ေဒသနာေတာ္ျမတ္ၾကီး ကို ေလးပိုင္း ခြဲျပီး ေဟာၾကားဆံုးမထားေတာ္မူပါသည္ ။ ဤေဟာၾကားခ်က္မ်ားသည္ ယခုေလ့လာေန ေသာ ကိစၥတြင္ ထည့္သြင္း စဥ္းစားအပ္ေသာေၾကာင့္ ဤတြင္ မူရင္းအတိုင္း ထုတ္ႏႈတ္ ေဖာ္ျပရလွ်င္ သင့္ေတာ္မည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသျဖင့္ ထုတ္ႏႈတ္တင္ျပအံ့ ။   အပိုင္း - ၃ ကို ဆက္လက္ဖတ္ရႈပါရန္ ........................................................................................................................................................