Monday, August 24, 2009

ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ ကို အဘယ္ေၾကာင့္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုျခင္း မျပဳအပ္သနည္း - ၃

 
  အနာဂတ ဘယသုတ္ ( အဂၤုတၳိဳရ္ ) တြင္ ျမတ္ဗုဒၶက သာသနာေတာ္၏ အနာဂတ္ ေဘး

အႏၲရာယ္မ်ားကို ျမင္၍ အနာဂတ ဘယသုတ္ ေဒသနာေတာ္ၾကီးကို ဤသို႔ေဟာေတာ္မူ၏ ။

( ၁ )  ရဟန္းတို႔ ၊ အနာဂတ္ကာလ၌ ရဟန္းတို႔သည္ ကိုယ္ကို မပြားမ်ားသူ ၊ စိတ္သမာဓိကို

မပြားမ်ားသူ ၊ ပညာကို မပြားမ်ားသူတို႔ ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္ ။

        ထိုရဟန္းတို႔သည္ ( မိမိတို႔က ) ကိုယ္ကိုမပြားမ်ား ၊ စိတ္သမာဓိကိုမပြားမ်ား ၊ ပညာ

ကို မပြားမ်ားၾကကုန္သည္ ျဖစ္ပါလ်က္ ၊ သူတစ္ပါးကို ဥပဇၥ်ာယ္ျပဳ၍ ပဥၨင္းခံ ေပးၾကလိမ့္

မည္ ။ ( ဥပဇၥ်ာယ္ျပဳ၍ ပဥၨင္းခံေပးေသာ ) ထိုဆရာတို႔သည္လည္း လြန္ျမတ္ေသာသီလ ၊

လြန္ျမတ္ေသာစိတ္ ၊ လြန္ျမတ္ေသာပညာ၌ ဆံုးမျခင္းငွာ စြမ္းနိုင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ကုန္ ။

( ဤသို႔ေသာ ဆရာတို႔ထံ ပဥၨင္းခံၾကကုန္ေသာ ) ထိုတပည့္ရဟန္းတို႔ သည္လည္း ကိုယ္ကို

မပြားသူ ၊ သီလကိုမပြားသူ ၊ စိတ္ကိုမပြားသူ ၊ ပညာကိုမပြားသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္ေပလိမ့္မည္။

          ထိုတပည့္ျဖစ္သူ ရဟန္းတို႔သည္ ( မိမိတို႔က ) ကိုယ္ကိုမပြား ၊ စိတ္ကိုမပြား ၊ ပညာ

ကိုမပြားမ်ားၾကကုန္သည္ျဖစ္ပါလ်က္ တျခားလူတို႔ကို ဥပဇၥ်ာယ္ျပဳ၍ ပဥၨင္းခံ ေပးၾကလိမ့္

ဦးမည္ ။

          ထိုရဟန္းတို႔သည္ လြန္ျမတ္ေသာ သီလ ၊ လြန္ျမတ္ေသာစိတ္ ။ လြန္ျမတ္ေသာ

ပညာ၌ ဆံုးမျခင္းငွာ စြမ္းနိုင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ကုန္ ။

           ထိုတပည့္ ရဟန္းတို႔သည္လည္း ကိုယ္ကိုမပြားသူ ၊ သီလကိုမပြားသူ ၊ စိတ္ကိုမပြား

သူ ၊ ပညာကိုမပြားသူမ်ား ျဖစ္ၾကလိမ့္ဦးမည္ ။

          ရဟန္းတို႔ ၊ ဤပထမအနာဂတ္ေဘးသည္ ယခုအခါ မေပၚေသး ၊ ေနာင္အခါ၌ ျဖစ္

ေပၚလိမ့္ဦးမည္ ။ ထိုေဘးကို သင္တို႔သိရမည္ ။ သိျပီး၍လည္း ထိုေဘးကို ပယ္ရန္

အားထုတ္ရမည္ ။

( ၂ ) ရဟန္းတို႔ ၊ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား အနာဂတ္ကာလ၌ ရဟန္းတို႔သည္ ကိုယ္ကိုမပြား

သူမ်ား ၊ သီလကိုမပြားသူမ်ား ၊ စိတ္ကိုမပြားသူမ်ား ၊ ပညာကိုမပြားသူမ်ား ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္။

                ထိုရဟန္းတို႔သည္ ( မိမိတို႔က ) ကိုယ္ကိုမပြားမ်ား ၊ သီလကိုမပြားမ်ား ၊ စိတ္ကို

မပြားမ်ား ၊ ပညာကိုမပြားမ်ားၾကကုန္သည္ ျဖစ္ပါလ်က္ အျခားသူတို႔အား နိႆရည္း ေပး

ၾကလိမ့္ဦးမည္ ။

               ထိုရဟန္းတို႔သည္ ( မိမိတို႔က ) ကိုယ္ကိုမပြားမ်ားသူ ၊ သီလကိုမပြားမ်ားသူ ၊

စိတ္ကိုမပြားမ်ားသူ ၊ ပညာကိုမပြားမ်ားသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါကုန္လ်က္ တျခားသူတို႔ကို

နိႆရည္း ေပးၾကကုန္လိမ့္ဦးမည္ ။

             ထိုရဟန္းတို႔သည္လည္း လြန္ျမတ္ေသာသီလ ၊ လြန္ျမတ္ေသာစိတ္ ၊ လြန္ျမတ္

ေသာပညာ၌ ဆံုးမျခင္းငွာ စြမ္းနိုင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ကုန္ ။

             ထိုတပည့္ရဟန္းတို႔သည္လည္း ကိုယ္ကိုမပြားသူ ၊ သီလကိုမပြားသူ ၊ စိတ္ကို

မပြားသူ ၊ ပညာကိုမပြားသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္ေပလိမ့္ဦးမည္ ။

            ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္ တရားပ်က္စီးျခင္းေၾကာင့္ ၀ိနည္းပ်က္စီး၏ ။ ၀ိနည္းပ်က္စီး

ျခင္းေၾကာင့္ တရားပ်က္စီး၏ ။

          ရဟန္းတို႔ ၊ ဤဒုတိယအနာဂတ္ေဘးသည္ ယခုအခါ မေပၚေသး ၊ ေနာင္အခါ၌ ျဖစ္

ေပၚလိမ့္ဦးမည္ ။ ထိုေဘးကို သင္တို႔သိရမည္ ။ သိျပီး၍လည္း ထိုေဘးကို ပယ္ရန္

အားထုတ္ရမည္ ။

( ၃ )    ရဟန္းတို႔ ၊ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား အနာဂတ္ကာလ၌ ရဟန္းတို႔သည္ ကိုယ္ကိုမပြား

သူ ၊ သီလကိုမပြားသူ ၊ စိတ္ကိုမပြားသူ ၊ ပညာကိုမပြားသူမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္လိမ့္ဦးမည္ ။

            ရဟန္းတို႔သည္ ( မိမိတို႔က ) ကိုယ္ကိုမပြားမ်ား ၊ သီလကိုမပြားမ်ား ၊ စိတ္ကိုမပြား

မ်ား ၊ ပညာကိုမပြားမ်ားၾကကုန္သည္ ျဖစ္ပါလ်က္ ( သီလစေသာ ) အဘိဓမၼကထာ ႏွင့္

ေ၀ဒလႅကထာ တို႔ကို ေျပာေဟာၾကကုန္လ်က္ ၊ မည္းညစ္ေသာအကုသိုလ္တရားတို႔

သက္ေရာက္ကုန္သည္ျဖစ္၍ သိျမင္နိုင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ကုန္ ။ ရဟန္းတို႔ ဤသို႔လွ်င္

တရားပ်က္စီးျခင္းေၾကာင့္ ၀ိနည္းပ်က္စီး၏ ။ ၀ိနည္းပ်က္စီးျခင္းေၾကာင့္ တရား ပ်က္စီး၏ ။

        ရဟန္းတို႔ ၊ ဤတတိယအနာဂတ္ေဘးသည္ ယခုအခါ မေပၚေသး ၊ ေနာင္အခါ၌ ျဖစ္

ေပၚလိမ့္ဦးမည္ ။ ထိုေဘးကို သင္တို႔သိရမည္ ။ သိျပီး၍လည္း ထိုေဘးကို ပယ္ရန္

အားထုတ္ရမည္ ။

( ၄ )    ရဟန္းတို႔ ၊ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား အနာဂတ္ကာလ၌ ရဟန္းတို႔သည္ ကိုယ္ကိုမပြား

မ်ား ၊ သီလကိုမပြားမ်ားသူ ၊ စိတ္ကိုမပြားမ်ားသူ ၊ ပညာကိုမပြားမ်ားသူတို႔ ျဖစ္ၾကကုန္

လိမ့္မည္ ။

            ထိုရဟန္းတို႔သည္ ( မိမိတို႔က ) ကိုယ္ကိုမပြားမ်ား ၊ သီလကိုမပြားမ်ား ၊ စိတ္ကို

မပြားမ်ား ၊ ပညာကိုမပြားမ်ားၾကကုန္သည္ ျဖစ္ပါလ်က္ ျမတ္စြာဘုရား ေဟာေတာ္မူအပ္

ကုန္ေသာ ၊ နက္နဲကုန္ေသာ ၊ နက္နဲေသာအနက္ရွိကုန္ေသာ ၊ ေလာကမွ ထြက္ေျမာက္

ေၾကာင္း ျဖစ္ကုန္လ်က္ ( သတၱမွ ) ဆိတ္သုဥ္းျခင္း ႏွင့္ ယွဥ္ကုန္ေသာ ၊ သုတၱန္တရားတို႔ကို

ေဟာအပ္ကုန္သည္ရွိေသာ္ ေကာင္းစြာ နာယူၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ကုန္ ။ နားေထာင္ၾကလိမ့္

မည္ မဟုတ္ကုန္ ။ သိနားလည္လိုစိတ္ ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ကုန္ ။ ထိုသုတၱန္တရားတို႔ကို

သင္ယူအပ္ အဖန္တလဲလဲ ေလ့လာအပ္၏ ဟူ၍ မွတ္ထင္ ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ကုန္ ။

            ကဗ်ာဆရာတို႔ ျပဳအပ္ကုန္၍ ကဗ်ာဆရာတို႔၏ ဥစၥာျဖစ္ကုန္ေသာ ဆန္းၾကယ္ေသာ

အကၡရာ သဒၵါပုဒ္ဗ်ည္း ရွိကုန္လ်က္ ( သာသနာေတာ္မွ ) အပ ျဖစ္ကုန္၍ ( သာသနာပဆရာ

တို႔၏ ) တပည့္ေဟာ သုတၱန္ပါဠိ တို႔ကို ေဟာကုန္အပ္သည္ရွိေသာ္ ေကာင္းစြာ နာယူကုန္

ၾကလိမ့္မည္ ။ နားေထာင္ၾကကုန္လိမ့္မည္ ။ ထိုသုတၱန္တရားတို႔ကို သင္ယူအပ္ ၊ အဖန္တလဲ

လဲ ေလ့လာအပ္၏ ဟူ၍ မွတ္ထင္ ၾကလိမ့္မည္ ။

              ရဟန္းတို႔ ၊ ဤသို႔လွ်င္ တရားပ်က္စီးျခင္းေၾကာင့္ ၀ိနည္းပ်က္စီး၏ ။ ၀ိနည္း

ပ်က္စီးျခင္းေၾကာင့္ တရား ပ်က္စီး၏ ။

         ရဟန္းတို႔ ၊ ဤစတုတၳအနာဂတ္ေဘးသည္ ယခုအခါ မေပၚေသး ၊ ေနာင္အခါ၌ ျဖစ္

ေပၚလိမ့္ဦးမည္ ။ ထိုေဘးကို သင္တို႔သိရမည္ ။ သိျပီး၍လည္း ထိုေဘးကို ပယ္ရန္

အားထုတ္ရမည္ ။

( ၅ )  ေနာက္တစ္မ်ဳိးကား အနာဂတ္ကာလ၌ ရဟန္းတို႔သည္  ကိုယ္ကိုမပြားမ်ားသူ ၊

စိတ္ကိုမပြားမ်ားသူ ၊ ပညာကိုမပြားမ်ားသူတို႔ ျဖစ္ၾကလိမ့္ဦးမည္ ။

             ထိုရဟန္းတို႔သည္ ( မိမိတို႔က ) ကိုယ္ကိုမပြားမ်ား ၊ စိတ္ကိုမပြားမ်ား ၊ ပညာကို

မပြားမ်ားၾကကုန္သည္ ျဖစ္ပါလ်က္ မေထရ္ၾကီး ရဟန္းၾကီးတို႔သည္ ပစၥည္းမ်ားရန္သာ

က်င့္ၾကလိမ့္မည္ ။ ( သိကၡာကို ) ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေပါ့ေပါ့သာ က်င့္ၾကလိမ့္မည္ ။ ေအာက္သို႔

သက္ေစတတ္ေသာတရား ေရွ႕သြားျဖစ္ၾကကုန္လိမ့္မည္ ။ ဥပဓိ၀ိေ၀က ( နိဗၺာန္ ) ၌ တာ၀န္

မဲ့ ျဖစ္ၾကကုန္လိမ့္မည္ ။

          မေရာက္ေသးေသာ ( စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္ ) သို႔ေရာက္ရန္ ၊ မရေသးသည့္ ( စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္ )

ကို ရရန္ ၊ မ်က္ေမွာက္မျပဳရေသးသည့္ ( နိ ဗၺာန္ ) ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္ လံု႔လ၀ီရိယကို

အားထုတ္ကုန္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ကုန္ ။

              ေနာင္လာေနာက္သား လူအမ်ားတို႔သည္ ျမင္ရေသာ ဆရာ့အျပဳအမူသို႔ အစဥ္

တစိုက္ လို္က္ၾကကုန္လိမ့္မည္ ။ ထိုေနာင္လာေနာက္သား လူအမ်ားသည္လည္း ပစၥည္း

ေပါမ်ားရန္သာ က်င့္ၾကကုန္လိမ့္မည္ ။ ေအာက္သို႔ သက္ေစေသာ တရား ႏွင့္ ေရွ႕သြား

ျဖစ္ၾကလိမ့္မည္ ။ မေရာက္ေသးေသာ ( စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္ ) သို႔ေရာက္ရန္ ။ မရေသးသည့္

( စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္ ) ကိုရရန္ ၊ မ်က္ေမွာက္မျပဳရေသးသည့္ ( နိဗၺာန္ ) ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရန္

လံု႔လ၀ီရိယကို အားထုတ္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ကုန္ ။

            ရဟန္းတို႔ ၊ ဤသို႔လွ်င္ တရားပ်က္စီးျခင္းေၾကာင့္ ၀ိနည္းပ်က္စီး၏ ။ ၀ိနည္းပ်က္

စီးျခင္းေၾကာင့္ တရားပ်က္စီး ၏ ။

           ရဟန္းတို႔ ၊ ဤပဥၥမအနာဂတ္ေဘးသည္ ယခုအခါ မေပၚေသး ၊ ေနာင္အခါ၌ ျဖစ္

ေပၚလိမ့္ဦးမည္ ။ ထိုေဘးကို သင္တို႔သိရမည္ ။ သိျပီး၍လည္း ထိုေဘးကို ပယ္ရန္

အားထုတ္ရမည္ ။ ( အဂၤုုတၳိဳရ္ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္ - ဒု - တြဲ - ႏွာ - ၁၁၃ - ၁၁၅ )

          ဒါကေတာ့ သာသနာေတာ္မွာ အနာဂတ္ကာလ၌ ဆိုက္ေရာက္လာမည့္ေဘးမ်ားကို

ျမတ္စြာဘုရား သဗၺညဳတဥာဏ္ ၌ သိျမင္ေတာ္မူျခင္းကို ၾကိဳတင္၍ ေဟာေတာ္မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္

ပါ၏ ။ သာသနာေတာ္ အႏွစ္ ၂၅၀၀ ေက်ာ္လာေသာ ကာလ၌ ျမတ္စြာဘုရား ၾကိဳတင္

သိျမင္ျပီး ၊ သတိေပးေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ ေဘးမ်ား ယခုအခါ ဆိုက္ေရာက္လ်က္

ရွိျပီ ျဖစ္ပါ၏ ။

             စတုတၳပါရာဇိက သိကၡာပုဒ္သည္ " ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ " ႏွင့္ စပ္ဆိုင္ေသာ သိကၡာ

ပုဒ္ ျဖစ္၏ ။ က်မ္းဂန္၌မူ -

           ငါသည္ ေသာတာပန္ျဖစ္သည္ ၊ သကဒါဂါမ္ ျဖစ္သည္ ၊ အနာဂါမ္ ျဖစ္သည္ ၊

ရဟႏၲာ ျဖစ္သည္ ဟု ေျပာလွ်င္လည္းေကာင္း ၊ ၀ိဇၨာသံုးပါး ၊ သတိပ႒ာန္ေလးပါး ၊

သမၼပၸဓာန္ေလးပါး ၊ ကၠဒၶိပါဒ္ေလးပါး ၊ ကၠေျႏၵငါးပါး ၊ ဗိုလ္ငါးပါး ၊ ေဗာဇၥ်င္ ၇ ပါး ၊ မဂၢင္ ၈

ပါး ကို ရသည္ ။ ၀င္စားနိုင္သည္ ၊ မ်က္ေမွာက္ျပဳအပ္သည္ ဟု -

( က ) မဟုတ္မမွန္ ( ၀ါၾကြားလိုေသာ ပါပစၧတ အလိုဆိုးျဖင့္ ) ေျပာဆိုလွ်င္ သူေျပာဆိုေသာ

        စကား၏ အနက္အဓိပၸာယ္ကို နားေထာင္သူက " ခ်က္ျခင္းနားလည္လွ်င္ " ပါရာဇိက

         က်၏ ။

( ခ )   နားေထာင္သူက ခ်က္ျခင္း နားမလည္ ၊ မသိ ၊ ေနာက္မွ မိမိဘာသာ ျဖစ္ေစ ၊ သူ

         မ်ားေျပာမွ ျဖစ္ေစ ၊ နားလည္ပါက ပါရာဇိက မက် ၊ တုလႅစၥဥ္း အာပတ္ သာ သင့္၏ ။

         ဤစကားအသြားအလာကို ေထာက္ရႈျခင္းအားျဖင့္ " ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ " ကို ရဟန္း

သံဃာမ်ား ( လူမ်ားမပါ ) သည္ လွ်ိဳ႕၀ွက္ထားအပ္သည္ ဟူေသာ အနက္အဓိပၸာယ္သည္

ေပၚလြင္လ်က္ရွိ၏ ။

            

          ေရွးအခါကကမူ ေရွးလူၾကီး ျမန္မာဗုဒၶဘာသာမ်ားကား အစဥ္အလာ ကိစၥမ်ား၌

ေစာဒကမတက္ ၊ လြယ္လြယ္ကူကူ လက္ခံတတ္ၾက၏ ။

           ယခုေခတ္ လူငယ္မ်ား ၊ သိပၸံပညာ ႏွင့္ အေနာက္တိုင္း ယဥ္ေက်းမႈ ၾသဇာခံမ်ားက

မူ အစဥ္အလာ ဓေလ့ထံုးစံကို ေလးစားလိုက္နာလိုစိတ္ ေလ်ာ့ပါးလာၾက၏ ။ ဓေလ့ထံုးစံ

မ်ားကို ယုတၱိမရွိ ၊ ေခတ္မမီ ၊ ေခတ္ကုန္သြားျပီ ( Out of Date ) ဟု သေဘာထားလာၾက

ပါ၏ ။ အေနာက္တိုင္းသားမ်ားကိုကား ေျပာဖြယ္မရွိေပ ။ ထိုေခတ္ ပညာတတ္ အေနာက္

တိုင္းၾသဇာခံ လူငယ္ လူလတ္ အသိပညာရွင္ ၊ အတတ္ပညာရွင္မ်ား ၊ ဗုဒၶဘာသာ၏ သင္

ၾကားခ်က္မ်ား ႏွင့္ အလွမ္းေ၀းေနၾကေသာ ၊ မိရိုးဖလာမို႔သာ ဗုဒၶဘာသာ အမည္ခံေနၾက

ရေစကာမူ မိမိကိုယ္ မိမိ ဘာမွန္းမသိသူမ်ား ၊ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ ၊ ပညတ္ ပရမတ္ ၊

သီလ ၊ သမာဓိ ၊ ပညာကိုပင္ မခြဲျခားတတ္သူမ်ား ၊ ေခတ္ကာလသားမ်ားကမူ " ယုတၱိမရွိ "

ဆိုေသာ စကားကို လက္ကိုင္ဓား အျဖစ္ အသံုးျပဳေနၾကေလသည္ ။ ထိုသူတို႔ကို ဗုဒၶ ဓမၼ

မ်ားကို နားလည္ျပီး သက္၀င္ ယံုၾကည္လာေအာင္ တရားေဟာ ၊ တရားျပ လုပ္ေသာအခါ

က်မ္းဂန္ထဲက ပါဠိေတာ္ေတြကို ရြတ္ဖတ္ျပျပီး ယံုၾကည္ေအာင္ ေျပာ၍ မရပါ ။ " ယုတၱိ " ကို

( သဘာ၀ယုတၱိ ၊ အာဂမၼယုတၱိ ၊ သာဓကယုတၱိ ) ကိုျပျပီး ေျပာမွ ရပါ၏ ။

       " ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ " ကို ျမန္မာနိုင္ငံမွာ အမ်ားနားလည္ေနၾကတဲ့ အဓိပၸာယ္က

လူတို႔ရဲ႕ကုသိုလ္ ကမၼပထတရား ၁၀ ပါး ထက္ လြန္ျမတ္တဲ့ စ်ာန္မဂ္ဖိုလ္တရားကို ေျပာတာ

ဒီတရားကို ရဟန္းက ရလို႔ရွိရင္ မိမိမွာ ဒီတရားရေၾကာင္းကို ၀ါၾကြားလိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ( ၀ါ )

အလိုဆိုးနဲ႔ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားျခင္း မျပဳရဘူးလို႔ ျမတ္စြာဘုရားက စတုတၳပါရာဇိက သိကၡာ

ပုဒ္မွာ ပညတ္ေတာ္မူတယ္ ။ ဒါကလည္း ေယဘုယ်ကိုေျပာတာ ၊ လံုး၀ မေျပာရဘူး ၊ေျပာ

ရင္ ပါရာဇိကက်တယ္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္လည္း မဟုတ္ပါဘူး ။ ေျပာနိုင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ၊ ေျပာပံု

ေျပာနည္းအေပၚတည္ျပီး ဘာ အာပတ္မွ မသင့္တာလည္း ရွိတယ္ ။ ဥတၱရိမႏုႆဓမၼ ကို

ေျပာရာမွာ အဂၤါ ငါးပါး ႏွင့္ ျပည့္စံုမွလည္း အာပတ္ သင့္တာပါ ။

          ဒီေနရာမွာ အက်ယ္ေတာ့ မေရးေတာ့ပါဘူး ၊ ဖတ္ျပီးနားလည္နိုင္တဲ့ စာအုပ္ရွိပါ

တယ္ ၊ သာသနာေရးဦးစီး႒ာန ကထုတ္တဲ့ " ရဟန္းက်င့္ဖြယ္ ၂၂၇ သြယ္ " ဆိုတဲ့က်မ္းကို

ရွာဖတ္နိုင္ရင္ေတာ့ ပိုအဆင္ေျပလိမ့္မယ္ ။

          ပါရာဇိက အဂၤါငါးပါးကို  အပိုင္း -၄ တြင္ ဆက္လက္ဖတ္ရႈပါရန္

.........................................................................................................................................................


        

No comments:

Post a Comment

မိတ္ေဆြ....ေျပာစရာရွိလာျပီလား